Cevap Tarihi: 10.01.2016- 00:27

---

Kelime haznen zayıf senin, belki de onun için anlaşamıyoruz. Başka kelimelerle anlatayım.

Kapitalizm müdahale sonucu yıkılmadıkça, burjuva devlet parçalanıp proletaryanın eline geçmedikçe yıkılmaz, çökmez, ''sönümlenmez''. Yıkılması için müdahale lazım, kitle iradesi lazım. Kitleler yıkmak için harekete geçmedikçe, bu hareket başarıya ulaşmadıkça kapitalizm daha baskıcı bir hal alarak devam eder. Sen bu söylediğime karşı mı çıkıyorsun, yanlış mı buluyorsun, ne söylüyorsun?

Cevap Tarihi: 11.01.2016- 11:52

---

Tek bir cümle yazacağım aslında üstte yazdım dikkatini çekmemiş.

Çökmede irade olmaz sönümlemede tam bir irade   olur.
İşte arasındaki fark .
Çöküyorsa onu çökerten bir irade yoktur. Sönümleniyorsa onu söndüren irade vardır.
Anlamak bu kadar mı zor.

Ama Çökmez çökertilir diyebilirsin . sönümlemeyi çökmek ile aynı tutamazsın. Ben çöküyor diyorum sen çökmez diyorsun ne diyeyim ben bunu böyle görüyorum sen başka türlü.

Cevap Tarihi: 11.01.2016- 12:00

---

Hakkı kapitalizmin ortadan kalkması için kitlelerin onu yıkması ve iktidarı alması zoruna mı gidiyor, neden bu kadar lafı döndürmeye çalışıyorsun. İnanıyorsan ve savunuyorsan söylediğimi söylesen tartışmalar bu kadar uzar mı? Anlaşılmaz bir adamsın ya.

Cevap Tarihi: 11.01.2016- 12:11

---

Ne diyeyim istersen sen benim yerime konuş.

Cevap Tarihi: 03.08.2022- 03:07

---

''...tarihsel sınırlarına gelmiş dayanmış Kapitalizm'i devirmek istiyorsak,buna müdahil olacak özneyi ortaya çıkartmalıyız.''

Karınca arkadaş söylemiş bunu. Ya da namı diğer VEDA. ( Bu arada SOLplatform'u da kapatmışlar.) Şu ezberlerden, ezberlediği kalıplardan hiç kurtulamadığını da söyleyeyim. Ne zaman kapitalizm demeye kalksa sürekli ''tarihsel sınrlarına gelmiş'' kalıbını da yazma gereği duyuyor, nedenine, nasılına hiç değinmeden. Bir yerde bir cümle görüyor, o cümleyi bir kalıp olarak alıyor, ezberliyor ve yeri geldiğini düşündüğü anda da aynen kullanıyor. Doğru bir yöntem değil bu. Ezberlediğin, bir yerde görüp beendiğin cümleleri öyle uluorta kullanamazsın. Okura saygı duymalısın, gerekiyorsa her yazıda tekrara da düşerek ve bundan çekinmeyerek. Bunu yapmıyorsan, yapamıyorsan kendinde bilmiyorsun demektir, ezbelediğin ve bir kalıp şeklinde kurduğun cümleyi sen de anlamamışsın demektir.

İkincisi,kapitalizmi devirme konusunda ''müdahil olacak parti'' konusu. Burada kurulan cümlede böyle bir parti var ama toplumsal alanda güçlenmesi gerek, şeklinde bir anlam da var ama gerçekte söylenmek istenenin Karınca ya da Veda tarafından böyle bir öznenin olmadığıdır. Yani toplumsal alanda güçsüz de olsa böyle bir öznenin, böyle bir partinin ülkede olmadığı şeklinde bir algı var arkadaşımızda. Bu da yanlış. Doğru değil. Her zamanki gibi yine nedeni yok, gerekçesi yok ama, böyle düşündğünü pek çok yorumunda dile getirdiğni biliyorum.

Oysa ülkede parti enflasyonundan geçilmiyor. Yetmiyor bölündükçe de bölünüyorlar, yeni yeni partiler, örgütler ortaya çıkıyor. Kısaca ülkede işçi sınıfına önderlik edebilecek ideolojik yeterlilikleri olmadığını söyleyebilmek bu kadar kolay, bu kadar basit ve bu kadar nedensiz, nasılsız...-olmamalı.   Eleştirilebilir, kimi siyasetlerinin doğru olmadığ söylenebilir, ama ''böyle bir örgüt yoktur'' anlamında cümleler kurulamaz. Kurulmamalı.

Sanırım sorun, hiçbir parti veya örgütün toplumsal alanda bir güç olamaması nedeniyle ortaya çıkmaktadır ve bu durumun suçlusunun da sadece parti olduğu algısından kaynaklanmaktadır. Bu da doğru değil. İşçi sınıfının ve emekçi halkın (ülkemizdeki gibi) ''sınırlarına gelip dayanmış kapitalizme'' karşı bir başkaldırı içinde olamamasının nedeni öncülük iddiasıyla ortaya çıkmış partilerin sınıfı ve emekçi halkı bu kıvama getirememiş olması gibi tamamiyle yanlış bir algıya sahibiz. Partilerin elbette çeşitli gerekçelerle egemen ideolojiye boyun eğmiş kitleleri de hareketlendirmek gibi bir işlevleri vardır, olmalıdır da, ama böyle bir işlev yerine getirilemiyorsa ya da bu konuda bir başarı ortaya çıkmıyorsa bu öncülük iddiasında olan parti ve örgütlerin ideolojik ve siyasal yetersizliklerine bağlanamaz. Proletarya ve emekçi kesimler kendi dinamikleri içinde kurtuluşlarının ve daha güzel koşullarda yaşamanın sadece ekonomik mücadeleyle değil ve aynı zamanda siyasal mücadeleyle de kazanılacağı bilinç ve hareketliiğine sahip olamadıkça parti sınıf birlikteliği gerçekleşmez. Böyle bir birliktelik tek başına parti ve örgütlerin başarabilecekleri bir şey değildir. Dolayısıyla ikide bir ''öncü parti yoktur'' ya da '' öncü parti kurulmalıdır'' gibi nedeni, nasılı olmayan cümleleri birer ezber haline getirip kullanmamak gerek.

Sosyalist partilerimiz konusunda şunu da eklemek gerek. Evet, ülkede bir sosyalist parti ve örgüt enflasyonu var. Belki de dünyanın hemen hemen her tarafında böyle bir gerçeklik var. Ama ülkemizdeki farklılık, hiçbirinin bir diğerinden farklı bir toplumsal gücü temsil edememesidir. Bu parti enflasyonunda sosyalist partilerimizden biri veya ikisi diğerlerinden farklı bir konuma yerleşse, toplumsal alanda belli bir etkiye sahip olsa, belk çok da eleştirilmezdi, ama yoklar. Hiçbiri yok. Birbirlerinden ( bu alanda) farkları yok. Ama hala bölünüyorlar ve hala birleşme gibi bir dertleri yok ve belki de en önemlisi böyle bir dertleri de yok. ( Ama ne gam, normalmiş bu durum, ekim devrimi öncesinde de böyleymiş ve bu durum Büyük Ekim Devrimi'nin gerçekleşmesinde bir sorun yaratmamış!)

Son olarak şu konuya da değinmek isteri. Ükemizdeki bu parti enflasyonundan kurtulabilmenin yolunun içlerinden birinin toplumsal alanda bir güç olabilmesi ve bu şekilde bir çekim merkezi haline gelebilmesinden geçtiğini düşünürdüm. Ama olmuyor, başka bir şey gerekiyor. Başka bir yol bulmak gerek. Tekerleme gibi yineliyorum, kalabalıkların dönüp bakabilmesi için de kalabalık olmak gerekiyor. Bu kadar güçsüz ve parçalı yapılara yanaşmak, aidiyet duygusu olabilse de pek mümkün olmuyor. Hem benzerlerin mutlaka bir araya gelebilmesi gerekiyor ve hem de bir araya gelebilmenin yolları bulunmalı ve kalıcı hale getirilmeli diye düşünüyorum. Küçük olsun benim olsun anlayışı terk edilmelidir. Demokratik merkeziyetçilik daha açık bir hale getirilmeli ve parti içinde ''farklı eğilimler''e de yer açılabilmelidir. Daha demokratk bir parti yapısı üzerinde durulmalıdır. Demokratik yapı zaten zorunlu olarak   merkeziyetçiliğe varacaktır. Merkeziyetçiliğin öne çıkarılması ise demokratik olmaya ihtiyaç duymayabilir. ( Sanırım başka cümlelerle de olsa Metin Çulhaoğlu'nun yaklaşımı böyle bir şeydi.)


Sorunlarımız bir hayli fazla.
Umarım başarırız.
Umarım...