Cevap Tarihi: 28.11.2017- 15:46

---

Nazım Hikmet ''tepeden tırnağa'' sevdanın şairidir. Her şiirinde bir dizesi vardır aşk'ın. Evli olması bir başka kadına aşık olmasına engel değildir. Nazım hep aşıktır ve tam anlamıyla bir aşk adamıdır. Kendi deyimiyle ''karımdan, sanattan, tabiattan,, insanlardan, idealizmden tut da kanaryama kadar her şeye dolu dizgin aşık oluyorum. Ve çok şükür aşığım.'' der ve hep öyle yaşar. Ama arada bir de aklına ölüm duygusu takıldığı da olur. Nazım bu duyguyu da bize inanılmaz bir duyarlıkla aktarır.

Cenaze Merasimim


Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü kattan?
Asansöre sığmaz tabut,
merdivenler daracık

Belki avluda dizboyu güneş ve güvercinler olacak,
belki kar yağacak çocuk çığlıklarıyla dolu,
belki ıslak asfaltıyla yağmur.
Ve avluda çöp bidonları duracak her zamanki gibi.

Kamyona, yerli gelenekle,yüzüm açık yükleneceksem,
bir şey damlayabilir alnıma bir güvercinden; uğurdur.
Bando gelse de, gelmese de çocuklar gelecek yanıma,
meraklıdır ölülere çocuklar.

Bakacak arkamdan mutfak penceremiz.
Balkonumuz geçirecek beni çamaşırlarıyla.
Ben bu avluda bahtiyar yaşadım bilemediğiniz kadar.
Avludaşlarım, uzun ömürler dilerim hepinize...

Cevap Tarihi: 29.11.2017- 13:19

---

Nazım Hikmet'in Anlatımıyla Sosyalizm.
 
...
sosyalizm,
yani şu demek ki, dayı kızı,
sosyalizm,
senin anlayacağın yani,
el kapısının yokluğu değil de
imkansızlığı.
ekmeğimizde tuz,
kitabımızda söz,
ocağımızda ateş oluşu hürriyetin,
yahut, başkası yel de,
sen yaprakmışsın gibi titrememek,
bunun tersi yahut...
sosyalizm,
devirmek dağları elbirliğiyle,
ama elimizin öz biçimi,
öz sıcaklığını yitirmeden.
yahut, mesela,
sevgilimizin bizden ne şan, ne para,
vefadan başka bişey beklemeyişi...
sosyalizm,
yani yurttaş ödevi sayılması bahtiyarlığın,
yahut, mesela,
-bu seni ilgilendirmez henüz-
esefsiz,
güvenle,
emniyetle,
gölgeli bir bahçeye girer gibi
girebilmek usulcacık ihtiyarlığa,
ve hepsinden önemlisi,
çocukların ama bütün çocukların,
kırmızı elmalar gibi gülüşü...

Cevap Tarihi: 04.12.2017- 11:11

---

Cevap Tarihi: 11.12.2017- 22:51

---

''Mavi bulutlar geçiyor mavi kubbelerin üzerinden'' diyor Nazım Hikmet, Seni Düşünüyorum şiirinde. Hasretlik canına yetmiş, memleketini, memleketinde bıraktığı karısını ve 'fotoğraflarda büyüyen çocuğunu düşünüyor durmadan. Elden de bir şey gelmiyor; hasretlik yiyip bitiriyor.

Evet,

''Mavi bulutlar geçiyor mavi kubbelerin üzerinden,
kırmızı bacaların,
beyaz kulelerin üzerinden mavi bulutlar geçiyor.
Bakıyorum Moskova'nın pencerelerinden birinden
seni düşünüyorum memleketim,
memleketim, Türkiye'm, seni düşünüyorum.''

Nazım hasreti böyle dillendirir de, okunduğunda hiç mi etkilemez insanı, hiç mi, üstelik gün geceye dönmüşken, dışarda   sessizlik ve zifiri bir karanlık varken ve içerde ise...

''Geçip gitmiş günler gelin
rakı için, sarhoş olun
ıslıkla bir şeyler çalın
geberiyorum kederden.''

Cevap Tarihi: 15.01.2018- 13:20

---

Cevap Tarihi: 30.01.2018- 10:27

---

Cevap Tarihi: 01.03.2018- 08:25

---

 

Kar Yagiyor


Lambayi yakma, birak,
sarı bir insan başı
düşmesin pencereden kara.
Kar yagiyor karanliklara.
Kar yagiyor ve ben hatirliyorum.
Kar...
Üflenen bir mum gibi söndü koskocaman işiklar...
Ve şehir kör bir insan gibi kaldi
altinda yagan karin.

Lambayi yakma, birak!
Kalbe bir biçak gibi giren hatiralarin
dilsiz olduklarini anliyorum.
Kar yagiyor
ve ben hatirliyorum.

Cevap Tarihi: 05.03.2018- 14:24

---

Bugün Ekim Devrimi'nin önderlerinden olan ve Sovyetler Birliği'nin uzun süre liderliğini üstlenen Stalin'in ölüm yıldönümü.

Stalin ölüm yıldönümünde yine sosyalizm düşmanları tarafından hedef tahtasına oturtulurken, biz de komünist şair Nâzım Hikmet'in Stalin'in ölümü üzerine yazdığı şiiri yayımlıyoruz.

Not: Nâzım’ın Stalin’in ölümü üzerine yazdığı bu şiire, Yapı Kredi Yayınları basımlarında hâlâ yer verilmemekte, şiir sansürlenmektedir.

5 MART 1953

İlkönce kim kime metin ol kardeşim diyecek,

ilkönce kim kime başsağlığı dileyecek?

Hepimizindi o,

hepimizindir.

Yoldaşlarım,

acınızı duyuyorum,

      sizin duyduğunuz gibi tıpkı aynı şiddetle.

Kardeşlerim,

hüngür hüngür ağlamak geliyor içimden

tutuyorum kendimi sizin gibi tıpkı aynı metanetle.

Seviyorum onu,

Marks’ı, Engels’i, Lenin’i sevdiğim gibi,

                                  sevdiğiniz gibi,

                                  aynı muhabbetle,

                                  aynı hürmetle.

Yoksul, esir halkımın dostuydu o.

–hangi halkın dostu değildi ki.

  Bütün emekçi insanlık

                    beyaz, siyah, sarı,

                    baktı akıllı, güzel gözlerine onun,

                    baktı hayranlıkla, hayretle:

  orda aşikâre yollar,

  orda yollar apaydınlık,

  orda kurtuluş,

                    bahtiyarlık

                                  her birine –

Halkımın savaş bayrağıydı o,

ve işkenceyi, hapsi, ölümü göze alarak

kaç kereler

“Barış, Bağımsızlık, Hürriyet” sözleri yerine

yazdı onun iki hecelik adını

fabrika duvarlarına,

yazı tahtasına okulların

                    ve köy türkülerine.

Yoldaşlarım,

          Sovyet insanları,

günler ağır.

Onsuz geçilecek bu ağır günler

                    sarsıntısız, çatlaksız,

ama onunla ve Lenin’le beraber,

                    yani komünist partisiyle,

                    yani komünist partisi başta.

Bu parti eşi emsali görülmedik bir çeliktendir.

Bu çeliğin adı:

boydan boya ömrünü vermek emrine halkın,

boydan boya ömrünü vermek komünizme.