Konu Tarihi: 06.02.2018- 11:28

---

Reel sosyalizmin çözülmesi bütün dünyada, sol saflarda bir gerilemeye yol açmıştır. Bütün dünyada ve elbette bizde! Ne var ki, tarihsel haklılık sol çevrelere yaşadıkları bu gerilemeyi bir şekilde aşabilme gücü de vermiştir ve öyle olmuştur. Dünya solu bir şekilde bu gerilemenin önüne geçebilmiş ve kısa sayılabilecek bir dönemde bu şaşkınlık ve yılgınlığı geride bırakabilmiştir.   Ne var ki, dünya solunda yaşanan bu nispeten kısa süreç, bizde çok daha uzun sürmüş ve olumsuz anlamda çok daha etkin olabilmiştir. Üstüne üstlük solun ülkemizdeki gerileyişine paralel olarak kürt ulusalcılığının yükselişe geçmesi liberalizme ve ulusalcılığa savruluştan başka bir savruluşu da peşi sıra getirmiş, kuyrukçuluk adı altında sözüm ona ''enternasyonalist''(!) bir sanal ucube de yaratmıştır. Bu üç savrulma türü başka ülkelerde yaşanmayan savrulma biçimleriydi ve nedenlerine burada girmemizin pek de yararı yokken, altının çizilmesi gereken reel sosyalizmin çözülüşünden çok kısa bir süre öncesinde 12 Eylül faşizminin yaşanması ve öncesinde, tarihsel olarak çok kısa bir dönemde kitleselleşebilen solda kitlelerin ve sol sempatizanların yeterli sol bilince sahip olamayışlarıydı. Reel sosyalizmin çözülüşü   bu iklimde Türkiye solcusunu etkilemiş ve savrulmaların bu denli yoğun yaşanmasının nedeni olmuştu.

Bu kadar da değil.

Yine aynı dönemde teknolojik gelişmelerin bütün dünyada olduğu gibi   Türkiye'de de etkili olması, internetin hayatımıza girmesi, sanal bir dünyanın önümüzde pek çok olumlu ve olumsuz bir olanaklar çeşitliliği yaratması başka bir sorunu, sözüm ona başka bir solculuğu(!) da peşi sıra getirdi: kerameti kendinden menkul bir solculuk.

12 eylül öncesinin yetersizliğiyle donanmış, hayatının çok büyük bir bölümünde -doğal olarak- ezilmiş bir karakter, karşısına çıkan bu sanallığı farklı şekillerde değerlendirmeye çalışmış ve benzetme uygun olacaksa eğer, ezilmişliğini ve belki de hiçbir şey olamamış olmanın ezikliğini bu sanal dünyanın getirdiği olanaklarla aşmaya çalışmıştır.Sanal ortam, internet dünyasının forumları, ezilmiş, donanımsız ve bilgi açısından türlü yetersizlikler içinde bulunan bu karakterlerin kerameti kendinden menkul teorisyenleri oynama,   olanağı yaratmıştır!

Evet, öyle! Tekrarda yarar var: Sanal ortam, internet dünyasının forumları, ezilmiş, donanımsız ve bilgi açısından türlü yetersizlikler içinde bulunan bu karakterlerin kerameti kendinden menkul teorisyenleri oynama,   olanağı yaratmıştır! Sözde sol-sosyalist forumlarda sol-sosyalizm adına ortaya çıkan savruluş ve çürümüşlükleri oluşturan iklimin alt yapısı buralarda gizlidir. Buna bir de geri kalmış ve dışa kapalı bir toplum olma özelliği taşıyan koşulların içe dönük bireyleri olmamızın patolojik özelliğini de katarsanız, resmin bütününü görebilmek mümkün hale gelebilir.

Borga'sı, Veda'sı, Ape'si, danışman Hasan Karataş'ı ve bazılarının çevresinde oluşan müridlikleri ve daha pek çok ismi solculuk adına solcu düşmanlığına dönüştüren ve akıl almaz biçimde ''dünyaları ben yarattım'' cehaletine soyunduran koşullar bunlardır.

Az kötülük yapmadılar sosyalist ideolojiye.

( Devam ederiz.)

Cevap Tarihi: 07.02.2018- 16:34

---

Solcu olmak samimiyet gerektir. Solcu olmak bilgi gerektirir ve dolayısıyla okuma-anlama eylemiyle mümkün hale gelebilir.   Bence çok daha ideal olanı bir örgütsel yapı içinde bu okuma-anlama-kavrama ve içselleştirme sürecini tamamlamaktır. Böylelikle gerekli ve gereksiz okumayı birbirinden ayırabilir, internetin zararlı bilgi ortamından kendimizi koruyabilir ve ülke koşulları da düşünüldüğünde zamanı daha uygun bir şekilde kullanmış olabiliriz.

Şunu da eklemek gerek. Solcu olmak, solda olmak hiçbir şekilde teorisyen olmayı da gerektirmiyor. Ne kadar çok bilgi, çözümleme becerisi ve diyalektik bakış açısı elbette önemli ama ekonomik koşullar, eğitim durumu ve maddi olanaklar ve hatta zaman   buna uygun olmayabilir, işçi sınıfının tarihsel çıkarlarının bir bütün olarak algılanmasına imkan vermeyebilir. Olabildiği kadarı da sol saflarda bulunmak için yeterlidir. Ne var ki, böyle bir konumda olup kendini sanki bir teorisyenmiş gibi iddialı açıklamalar ve keskin söylemler içinde olmanın bir solcuya yakışmayan cinsten samimiyetsizlik olduğu da bilinmelidir. Bir üstte açıklanmaya çalışıldığı şekliyle 12 Eylül faşizmi ve reel sosyalizmin çözülüşüyle ortaya çıkan iklim kimilerimizde bu samimiyetsizliği de ortaya çıkarmıştır. Çok açık söylüyorum; aşağı yukarı 2005 yılından beri sanal dünyanın içindeyim, adını ''kerameti kendinden menkul solculuk'' koyduğum bu durum kesinlikle sıradan bir bilgisizlik örneği değildir, bu durum tam tamına iki yüzlülüğün, samimiyetsizliğin ve ego tatmin etmenin sol ambalajla sanalda yer almış halidir ve başka bir şey de değildir.

Tekrar etmekte yarar var:   Marksizm bir deryadır. Bir felsefedir öncelikle, siyasi bir program da içermesi onu bir dünya görüşü haline getirir. Bu konuda hepimizin yeterli bir donanıma sahip olduğunu hiç kimse iddia edemez. Bu konularda yetkinlik her şeyden önce bir eğitim işidir. Zaman ve maddi olanak gerektirir. Bu yüzden emekçi kesimlerin kitlesel olarak işçi sınıfının tarihsel çıkarlarını savunabilecek bir bilince sahip olması beklenmemelidir. Tersi iddialar kimden gelirse gelsin, doğru da değildir. Evet, vurgulamakta yarar var: Koşulların böyle olması bizlerin, hepimizin solcu olmasının önünde bir engel olamaz. İşçi sınıfı ideolojisinin bütün dünyayı kökten değiştirecek bir güç taşıdığını ve örgütlü sınıf mücadelesinin eninde sonunda daha güzel bir dünyanın temellerini atacağını bilebiliriz. Bu çoğumuza yeterli de gelebilir. Bilmemek veya eksik bilgi sahibi olmak bu durumdaki arkadaşlarımız için hiçbir şekilde eksikli bir nitelik anlamına gelmeyecektir; ne var ki...

Evet, ne var ki, bu durumda olduğu halde gereksiz bir şekilde ''kapitali okudum, virgülüne kadar yuttum'' şeklinde cümleler kurmak, okumamış veya anlamamış olmasına rağmen bu ve benzer iddialar ortaya atmak sola yakışmayan, bir solcunun asla içine yuvarlanmaması gereken tavır değil midir? Böyle solculuk olabilir mi? Sadece küçücük bir makale okuyup o makalenin kapsadığı genişlikte bir olguyu derinliğine açıklamayabilmenin mümkün olmadığı, gerçeğin altını çizeceksek, eğitimsizlik, parasızlık ve zamansızlığın ve öncesinde kitap okuma alışkanlığının edinilmediği de düşünüldüğünde mümkün olabilir mi?

Ne gerek var bu tür yanlışlıkların içinde bulunmaya?

Başka bir şey var; inanın bu tür tavırlar, bu tür yazı ve yorumlar ''ben yetersizim'' diye bas bas bağırır, bağırıyor. Komik duruma düşmenin bir anlamı var mı? ''Yazılmasın'' demiyorum, tam tersi yazılsın. Yazmak beraberinde okumayı da ihtiyaç haline getirir. Ama HADDİMİZİ BİLEREK yazmalı. Bilgimiz oranında, okuduğumuz ve edindiğimiz oranında yazmalı. Hem yetersizlik, hem donanımsız, hem eğitimsizlik ama dünyaları ben yarattım tarzında keskinlik!

Olmaz öyle şey; olmamalı!

NOT: İ.Ü.sinde okurken bir hocamız vardı. En doğru saptamaları bile ''düşünüyorum'', ''sanıyorum'' şeklinde sözcüklerle ortaya koyardı. 12 Eylül faşizmi üniversiteleri etkilemeye başladığı sıralarda düzenlenen ''İ.Ü.şenliği'nde yine o hocamız kürsüye çıkmış, şimdi hatırlayamadığım bir konuşma yapmış ve konuşmasını yine o bilinen üslubuyla   tamamlamıştı. Biz o zaman o konuşmaya tepki göstermek için oturduğumuz koltuklardan toplu halde ayağa kalkmış ve salonu toplu halde terketmiştik. Bize göre faşizm koşulları yaşanıyordu ve bu yüzden   daha keskin konuşulmalı, daha keskin sözcükler kullanılmalı ve   daha keskin bir tavır koyulmalıydı. Aradan bir kaç yıl geçmişti sanıyorum. Cumhuriyet gazetesinde o hocamızın hayatını yitirdiğini öğrendik. Gazete, anısına, daha önce yapılmış bir röportajı yayınlıyordu. Röportajı yapan arkadaş hocaya üslubu ile ilgili soru sormuş, hocamız da bizim çok yakındığımız üslubu konusunda bize bir içtenlik ve samimiyet dersi verircesine yanıt vermişti. Hatırladığım kadarıyla,   ''keskin cümleler karşımızdaki kişiye yanıt olarak pek bir şey bırakmaz'' anlamındaydı söyledikleri. O yüzden cümlelerini '' düşünüyorum'', ''sanıyorum.'' şeklinde bitiriyordu. Karşısındaki kişiye bir anlamda ''söz hakkı vermek'', ve bir ''yanıt hakkı'' tanımak için. O röportajı okuduğumda içimin ''cız'' ettiğini hatırlıyorum.