Birkaç sorum olacak.

1- Evren genişliyor mu?

2- Genişliyorsa evrende bulunan maddeler de birbirinden uzaklaşıyor demektir, buna göre dünya güneşten, ay dünyadan uzaklaşıyor mu?

3-Genişleyen bir evrende bir gün gökyüzüne baktığımızda gökte yıldızları göremeyecek bir hale mi geleceğiz?

1-Uzak gök adalardan gelen ışığın rengi sürekli olarak kırmızıya dönüyor. Bu durum Döpler etkisine ''uzaklaşma'' olarak yorumlanıyor ve bu durum da Big-Bang'e göre evrenin genişlemesi olarak kabul ediliyor.

2-Big-Bang'e göre   evrenin genişlemesinden anlaşılması gereken şey uzayın genişlemesidir. Yoksa sabit bir uzayda ''madde'' birbirinden uzaklaşmıyor.

Uzayın genişlemesinden anlaşılması gereken ikinci konu da, uzaydaki her ''maddenin''   birbirinden uzaklaşması değildir. Uzaydaki madde uzay ''boşluğu'' içinde büyük yığınlar (topaklar) halinde bulunmaktadır. Galaktik kümeler, galaksiler, yıldız sistemleri gibi. Uzayın genişlemesiyle birlikte birkaç galaksilerden meydan gelmiş olan büyük galaktik kümeler birbirinden uzaklaşmaktadır. Galaksiler veya yıldız sistemleri bir birinden uzaklaşmamakta, tam tersine gravitasyon nedeniyle yakınlaşmaktadır. Örnekse, aynı süper küme içinde bulunan samanyolu galaksisi ile Andromeda galaksisi birbirine yakınlaşmaktadır ve birkaç milyon yıl içinde birbirinin içine girerek daha büyük ve tek bir galaksi haline gelecektir.

3- İnsanlar dünyadan baktıklarında bugün gördüklerini aşağı yukarı 3-3.5 milyar yıl sonra da görecekler. Çünkü dünyanın kalan ömrü de aşağı yukarı bu kadar bir zaman. Güneş ömrünün yarısını tükettiği için kalan 4-4.5 milyar yıl içinde bir kahverengi dev'e dönüşüp yakın gezegenleri ( Merkür-Venüs Dünya) yutacak, Marst dahil diğer gaz gezegenlerde önemli değişimlere neden olacak. O zamana kadar insanlık yaşam için nasıl bir çare oluşturur, bugünden kestirilemez, büyük olasılıkla dünyayı büyük uzay gemileriyle terketmek zorunda kalacaktır.

Sorunuzun karşılığı şu olabilir. Süper gökada kümelerinin birbirinden uzaklaşması süper gökada kümeleri arasındaki mesafelerin artması ( uzayın genişlemesi) anlamındadır.   İnsanlık dünyanın yok olmasından sonra samanyolunun başka bir yıldız sisteminde ve başka bir gezegeninde varlığını sürdürdüğünde o zaman göreceği gökyüzünün haritası ile bugün gördüğü gökyüzü haritasında elbette farklılıklar olacaktır.

( Not: Bu yaklaşım, Big-Bang'in öngörüleridir. Big-Bang ve evrenin genişlemesi konusu için bu konudan yararlanılabilir. http://www.solpaylasim.com/k40-big-bang-buyuk-patlama-.html )[/size]

Kırmızıya kaymanın dünyadaki anlamı uzaklaşma olabilir, ama bu özellik evrendeki uzak mesafeler için aynı anlama gelmeyebilir. Ben bigbange kuşku ile bakıyorum ve bana bu teori oldukça saçma geliyor.

Big-Bang çalışmamızda sanırım bu konuda bir açıklama olacak. Uzun bir konu. Bir ara yorumlanabilir   ama, şunu söylemek mümkün: Big*bang, evrenin genişlemesi ve hatta genişlemenin 'sıfır bir zaman' anlamına gelip gelmeyeceği konusunda farklı açıklamalar da mevcut.

Bir sorum daha olacak, güneş 4,5 milyar yıl sonra genişleyecek ve sönüp gidecekse insanların ayda ya da marstta koloni kurmaya çalışmalarının faydası ne olacak?

Ay'da koloni kurulması gündemde var mı bilmiyorum ama, NASA'nın Mars için böyle bir projesi var. Basına yansıdığı kadarıyla bu konu için 2025 yılı öngörülmüştü. Uzay çalışmaları güneş sistemi, hayatın başlangıcı, başka gezegenlerde hayatın olup olmadığı ve evrenin özelliklerinin ne olduğu konusundaki bilgilenme ihtiyacından ortaya   çıkıyor. İnsanoğlunun güneş sisteminin dış gezegenlerine insanlı uzay uçuşları yapmak için de Mars'a ihtiyacı var. Mesafelerin uzaklığı ( Mars ile dünya arasındaki mesafe ortalama 60 milyon km.) bu tür uçuşlarda kalıcı yerleşim yerlerini de gerekli kılıyor.

İnsanlık günün birinde güneş sistemini terketmek zorunda kalacak. Bu terketme süreci yaklaşık 4 milyar yıl içinde gerçekleşmek zorunda. Çünkü yaklaşık dört milyar yıl sonra füzyon nedeniyle ''yakıtını'' bitirecek olan güneş genişleyecek, ''kahverengi dev''e dönüşecek, Merkür ve Venüs'ü yutacak, dünyayı da kavuracaktır. Güneş'in genişlemesi ve kahverengi deve dönüşmesi sürecinde Mars'a yaklaşması nedeniyle, Mars'ın kutuplarında su buzunu eritebileceği ve orada daha ılıman bir iklimin oluşmasına yol açacağı da iddia edilmektedir. Böyle bir durum, dünyanın kavrulma sürecinde Mars'ı insanoğlu için geçici bir barınağı haline de getirebilir. Belki 500 milyon yıl gibi bir süre için...

Mars'taki yerçekiminin dünyadan daha az olması daha uzak gök cisimlerine gitmeyi de kolaylaştıracak bir etkendir. Kısaca Mars'ta koloni kurulmasının sayısız yararları olacaktır.

İnsanın güneş sistemini terketmesi bilimkurgu filmleri gibi geliyor. Yaşanabilir gezegen bulunmazsa insanın sonu gelir. yaşanabilir gezegen bulmak da o kadar kolay olmadığına göre güneşin sönmesi insanlığın sonu anlamına gelir. Sanki güneş sistemini terketmek yerine güneş sistemindeki bir gezegende koloniler biçiminde yaşamak daha akıllıca.

Bu konu üzerinde varsayımlar oluştururken yaklaşık 3.5-4 milyar yıl sonrası için konuştuğumuzu göz önüne almalıyız. Kesin olan tek şey bu. Bilemediğimiz şey ise, o zamanda bilgilerimizin ve teknolojinin geleceği boyuttur. Bunu şimdiden kestirebilmek mümkün değil. Güneşin kahverengi deve dönüşmesi, Venüs ve Merkür'ü yok etmesi dünyayı kavurması, insanın kesin bir biçimde dünyayı terketmesi sonucunu doğuracaktır. Sizin söylediğiniz şey, güneş sistemini terkederek sonu belirsiz bir serüvene mi atılacak, yoksa Mars veya başka bir gök cisminde koloniler mi kuracak?

Bence 3.5 milyar yıl içinde insan Mars ve/veya diğer gök cisimlerinden koşulları uygun olanda koloniler kuracaktır. O zamana kadar gelişecek olan teknolojiyle bunu rahatlıkla başarabiliriz. Ama güneşin kahverengi deve dönüştükten yaklaşık 500 milyon yıl sonra   güneş bu kez içe doğru bir daralma/sönümlenme yaşayacak ve sonuçta ısı ve ışık kaynağını yitirmiş bir nötron yıldızına dönüşecektir. Isı ve ışık kaynağını yitirmiş bir tıldız sisteminin herhangi bir gök cisminde koloni haline bile olsa insanoğlu varlığını nasıl sürdürecek ve oralara taşıdığı teknolojiyi nasıl geliştirecektir? Dışardan bir enerji kaynağı olmadan bu mümkün mü?

Aynı sorun ''devasa uzay gemileri'' ile güneş sistemini terk edecek olan insan için de geçerlidir. İki halde de enerji konusu bir sorun olarak görünmektedir. 3-3.5 milyar yıl zamanımızın olması bu konuda yeni çözümleri getirebilecek ve belki enerji konusu bu yolla bir ölçüde ( yetersiz de olsa) çözülebilir belki, ama bence sorun dışardan hiç bir enerji girişinin artık hiç olmayacağı ve bunun ne kadar sürdürülebilir olduğu tartışmalı bir gök cisminde yaşamayı mı seçecektir, yoksa aynı koşulları barındırdığı uzay gemileriyle hiç olmazsa karşısına çıkacağı bir yıldız sisteminin yaşanabilir koşullarına sahip bir gök cismine ulaşabilme umudu ile sistemi terk etmeyi mi?

Bence ikincisi...

Uzaydaki uzaklıklara rağmen uzay gemilerine binip güneş sistemini terketmek belirsiz bir yolculuğa çıkmaktır. Milyarlarca insan böyle bir yolculuğu nasıl yapabilir?