AKPyi yalnız bırakın!
Kurtuluş Kılçer
Çünkü AKP herhangi bir parti değildir. 13 yıllık iktidarı, karşı-devrimci bir iktidardır. Ülkemiz daha gerici, daha piyasacı ve daha işbirlikçi bir yönetim altında büyük hasar görmüştür.
AKP, 2001 yılında iktidara geldiğinde-getirildiğinde, uyumlu ya da ılımlı İslam adına cilalandığında bu partinin özel bir misyona sahip olduğunu iddia etmiştik. Türkiyenin karşı-devrimci bir dönüşüme bu parti ile tabi tutulacağını hep söyledik. Yeni bir rejim AKP ile kuruldu. Emperyalizm destekli liberal-gerici ittifakla kurulan AKP rejiminin temel karakteri emek düşmanlığı, gericilik ve emperyalizmin taşeronluğu olmuştur.
AKP rejimi, sermaye diktatörlüğüdür.
AKP rejimi, adaletsizliğin, hukuksuzluğun, haksızlığın adıdır.
AKP rejimi, taşeronluk rejimidir.
AKP rejimi, devletin bütün işletmelerin sermayeye ve emperyalizme peşkeş çekmiştir.
AKP rejimi, gericiliktir, ülkenin karanlığa boğulmasıdır.
AKP rejimi, Recep Tayyip Erdoğanın diktatörlüğüdür.
AKP rejimi, ayakkabı kutularında saklanan rüşvettir.
AKP rejimi, IŞİD denen katillerin desteklenmesidir.
AKP rejimi, başı açık kadınları perdesiz eve benzeterek ya kiralık ya da satılık diyen zihniyettir.
AKP rejimi, gizli İsrailciliktir.
Öyleyse bu adamlardan ve zihniyetinden kurtulmak istiyor muyuz?
AKP ile ülkemize yeni bir elbise biçildi. Ancak olmadı, bu halk, bu ülke, zorla giydirilmek istenen elbiseye sığmadı. Türkiye, AKP rejimine sığmayacağını Haziran Direnişinde gösterdi.
Ve seçimlerden sonra AKP halktan bir tokat daha yedi!
Ve şimdi bunca tahribat, haksızlık, hukuksuzluk, adaletsizlik, yanlışlık, katliamlar, gericilik, hırsızlık orta yerde dururken bunun hesabı sorulmayacak mı?
Emperyalizm buyuruyor, sermaye çağırıyor, düzenin adamları bağırıyor: Hep birlikte koalisyon kuralım, aşırılıkları törpüleyelim, kurduğumuz saltanata devam edelim.
İzin verilmeli mi?
Haramilerin saltanatını bozmadan, kurtuluş mümkün değil!
Bugün gün hesap sorma günüdür. Bu hesap sorulmadan ülkemizin aydınlık yarınları sadece Recep Tayyip Erdoğanın başkanlık hevesini bitirmekle yetinerek mümkün olamaz.
Ali İsmail Korkmazın dövülerek katledilmesinin hesabını sormayacak mıyız? Berkinlerin, Abdullahların, Ahmetlerin, Mehmetlerin... Emri ben verdim diyenleri koltuklarında bırakacak mıyız?
Suriyede dinci teröristlerin yüzbinlerce insanı katletmesine daha ne kadar seyirci kalacağız? Bu savaşın bitmesi için AKP dış politikasının defteri dürülmelidir.
İnsanlar yatak odalarında para sayma makinesi bulundurmaz. Yatak odalarında para sayma makineleri ile ayakkabı kutularında sakladıkları paraları sayanlardan hesabımız var. Hırsızlar, rüşvetçiler, yolsuzluk yapanlar elini kolunu sallayarak gezmemeli.
Haydi ülkemizin önünü açalım, temsilde gerçek adaleti sağlayalım, seçim barajını kaldıralım. Var mıyız?
İç güvenlik yasası adıyla AKP tarafından getirilen anti-demokratik ve faşizan uygulamalar-yasalar iptal edilmelidir. Ülkenin diktatörlüğe ve faşizme karşı tek sigortası olan halkın hakları elinden alınamaz.
Eğitimdeki gerici uygulamalara son verilmelidir. AKP döneminde gündeme getirilen bütün çağdışı uygulamalara karşı yeni bir aydınlanma seferberliği başlatılmalıdır.
AKP yalnız bırakılmalıdır. AKP ile koalisyon pazarlıklarına giren herkes kaybedecektir.
Ülkemiz, hükümetsiz kalır korkusuyla halkın taleplerinin üzerine yatılamaz. Bu ülkenin sahibi emekçilerdir. Sermayenin iktidardan gideriz korkusunun karşısına bu ülkenin halkı örgütlü gücüyle biz buradayız demeli. Asıl iş şimdi başlıyor.
Yeni bir cumhuriyet şart. Emekçilerin laik cumhuriyeti mümkün. Bunun için, başladığımız işi bitirmek için harekete geçmek gerek yoksa bekleyelim, görelim, ne olacak demek en büyük hata.
Birleşik Haziran Hareketinin Halk Meclislerinde yeni bir cumhuriyetin mayasını atalım!
Önce AKP yalnız bırakılmalıdır! Yoksa sermaye düzeni yavuz hırsız ev sahibini bastırır misali zeytinyağı gibi üste çıkmasını iyi bilir!
Yandaşlar hiç de öyle söylemiyor. Onlar AKP'yi iktidarda görmek istiyorlar. İster MHP ile, ister HDP ile, isterse CHP ile olsun, yeter ki iktidarda olsun istiyorlar. Eski kıyak düzenleri devam etsin, ballı kaymaklı hayatları sürsün istiyorlar.
Bu çağrı Halkevlerinin CHP'ye "Ekmeleddin kararını geri alın" demesine benzemiş. Hariçten gazel... AKP'yi ezip geçecek güç HDP'ye oy veren güç değildir. Çünkü o güç, zaten rahat yaşamını sürdürmek için HDP'ye geçici oy vermiştir.
Kısacası devrimci bir kalkışma, onu biriktirecek bir süreç yoktur. Hatta karşı-devrimi meşrulaştırma çabası vardır. Dört parti de "koydular halkın önüne çelik çomağı oynatıyorlar".
Bırakılır, bırakılmaz, ama düzen partileri için de olsa yapılması gereken AKP'nin yalnız bırakılması ve AKP'nin siyasal ve toplumsal alanda açtığı derin yaraların onarımı sağlanmalıdır. Bu nasıl olabilir, hangi matematikle gerçekleştirilebilir, ya da gerçekleştirilebilir mi, başka bir parantez ama, yaşanan onca şeyden ve seçim süreci boyunca ''AKP'yi iktidardan alaşağı edeceğiz'' efelenmelerinden sonra özellikle CHP ve HDP'nin AKP'yi Erdoğan'lı veya Erdoğan'sız iktidara taşırlarsa bu vebalden ilelebet kurtulamazlar.
Burada sürekli olarak yinelemiştik; AKP sıradan bir düzen partisi değildir; AKP'yi de içine katacak şekilde yapılan ''hepsi bir'' türünden yorumlar AKP'nin yukarda özetlenmeye çalışan karşı devrimci kimliğini gizleme, örtme çabasından başka bir şey değildir. Yandaşlar hala AKP'yi parlatma ve onu iktidara yakıştırma çabalarını sürdüredursunlar, ne ki, kendini solcu, ilerici, devrimci, sosyalist olarak nitelendirenlerin bu konuda açık bir zihin sergilemeleri gerekiyor. Bugüne kadar olmadıysa, artık bugün bu yanılgıya, bu tuzağa düşmemesi gerekiyor. Kaldı ki, AKP'nin iktidardan düşürülmüş olması da yetmiyor, AKPlileşmiş bir toplumsal ve siyasal hayatı olabildiğince ''normalleşmesi'' yolunda adımların da atılması gerekiyor; düzen partileri ne kadarını yapabiliyorsa o kadarı bile önemli olacaktır.
Kısaca AKP ile hesaplaşmayı bu seçim sonrası dönemde önüne koyamayan bir partinin sol olabilme iddiasını sürdürebilme olanağı bulunmamaktadır. Çok değil, bir kaç hafta içinde bunun yanıtını da öğreneceğiz. Kimin takkesi düşer, kimin keli görünür bu süreçte onu da görebileceğiz.