Menü Üye Giriş

Şifre Sıfırla · Kayıt Ol

 SOL PAYLAŞIM  »
 Güncel Tartışma Konuları

Televizyonlarda izledik, belki de ilk kez CHP ve HDP'li vekiller birlikte ''faşizme geçit yok'' diye bağırıyorlardı, mecliste ve AKP sıralarına dönerek. '' Gün gelecek, devran dönecek, AKP halka hesap verecek'' diyorlardı. Ve ''darbeci AKP''. Tansiyon bir hayli yüksekti mecliste. Biri CHP'li, ikisi HDP'li vekilin milletvekilliği düşürüldü. Oy verilerek seçildiler, AKP bürokrasisi tarafından meclisten uzaklaştırıldılar.

Her gün bir öncekini aratıyor. İş çoktan şirazesini yitirmişti, artık anayasanın ve yasaların da bir önemi kalmadı. Gerekçe olmadan milletvekillerinin vekilliği düşürülüyorsa, bu ve benzer kararların hiçbir dayanağı yoksa, Türkiye bir muz cumhuriyetine dönüşmüşse, öyle muhalefete muhalefet yapılarak, ya da iktidara yerleşmiş olan dinci faşizm görmezlikten gelinerek keskin solculuk veya enternasyonalistlik yapılamaz.

Parlamentodan başlayarak parlamento dışındaki sol da ''somut koşulların somut tahliline'' uygun bir siyaset cephesi oluşturmalıdır. AKP karşıtlığı en başa yazılmalıdır. Aklımızı da başımıza toplamalıyız. AKP iktidara geldiğinde ''bu ülkeye şeriat gelmez'' diyorduk. AKP'nin böyle bir gücü olmadığını ve oluşturamayacağını düşünüyorduk. Ne var ki, adım adım bir tek adam diktatörlüğü kurulmuştur. Özellikle 17-25 Aralık'tan sonra ''AKP duramaz, durursa düşer'' diyorduk. ''Kendisine göre hep ileri adım atacak, kendini muktedir hale getirecek ve muhalif olan kesimleri nefes alamaz hale getirecek'' diye de ekliyorduk. Durmadı ve devleti AKP'lileştirdi. Olanla da yetinmiyor, ''bekçilik'' adı altında geniş yetkilerle donanmış bir militarist yapıyı daha, mevcuda ekliyor. AKP'li Cumhurbaşkanı bundan sonra seçim yapar mı, yaparsa nasıl olur, ayrı bir yazıda konuşmaya çalışırız.

melnur  |  Cvp:
Cevap: 1
05.06.2020- 02:43

melnur  |  Cvp:
Cevap: 2
13.06.2020- 10:59

Muhalefete muhalefet etmek sanırım AKP'nin iktidar olduğu döneme özgü bir muhalefet etme biçimi. Sağlı sollu liberallerin Kürt hareketiyle birlikte AKP'yi bir demokrasi öznesi olarak görmeleri ve bu ittifakın peşinden gitmenin solculuk ve enternasyonalistlik olduğunu sanan kuyrukçu tiplerin düzene/rejime muhalefet etmelerinin bir yöntemiydi bu durum. Belki kolayına geldiği için, belki iktidar kanadında yer almanın duyumsattığı güven arayışı, belki de siyasal bilincinin o kadarına izin vermesiydi bu garip muhalefet etme biçimi ama yoğun bir şekilde yıllarca sürüp gitti. Şimdilerde tavsadı, büyük çoğunluğuyla geride kaldı, belki küçük bir kesim için bir fırsatını bulduğunda tekrar eski sayfalara geri dönüş anlamı taşımakta, ama aynı suda iki kez yıkanılmaz misali bir daha o tür bir yanlışlığın yoğun bir şekilde yaşanacağını sanmıyorum.

Şuraya gelmek istiyorum; muhalefet muhalefet etmek bir yanıyla iktidarı görmemek ve hatta desteklemek anlamına geliyordu. Bugün için muhalefete muhalefet etmek bir önceki örnekler gibi iktidarı görmezlikten gelmek anlamına kuşkusuz gelmiyor. Muhalefete muhalefet etmek iktidarı ortadan kaldıran gücün muhalefetin muhalefetiyle gerçekleşmeyeceğinin altını çizmek anlamı taşıyordu. Yapılan, yapılmaya çalışılan bu. Peki bu muhalefet etme şekliyle iktidara muhalefet etmek ne kadar mümkün? İşte orası epey bulanık. Muhalefete muhalefet ederek ve bu muhalefet şekliyle muhalefetten farklı bir muhalefet olduğunun altını çizmek muhalif kesim tabanlarından ilgi görür mü, orası bir hayli kuşkulu...Ve bir anlamda da -darılmaca, gücenmece yok- karşı olunduğu söylenen siyasi iktidarın ekmeğine yağ sürmekten başda bir işe yaramıyor-yaramayacak.

Tam Sürüme Geç »
 phpKF Mobil Android Uygulaması Kullanın [X]