Türkiyenin tarihsel dönemeci; gericilik kazanabilir mi? Merdan YANARDAĞ
Bugün ortada öyle bir siyasal tablo var ki, bu ülkede artık kimse mevcut anayasal düzeni zorla değiştirmeye kalkışmak suçlamasıyla soruşturulamaz, yargılanamaz. Çünkü Türkiye artık tanımsız, anayasasız, tarihsel referansları belirsiz, üzerinde mutabakat sağlanmamış bir devlet değil.
Ülke tam anlamıyla bir iktidar boşluğu yaşıyor. Türkiye siyasal merkezin dağıldığı, farklı iktidar odaklarının oluşmaya başladığı ve devleti bir arada tutan asgari hukukun bulunmadığı bir dönemden yaşanıyor. Bu bir fetret durumudur. Türkiye gereğinden fazla uzayan sancılı bir fetret döneminden geçiyor.
Bu duruma son verecek olan güç, yeni bir kurucu iradedir. Erdoğan ve siyasal İslamcı hareket cumhuriyeti yıktı, ancak bir kurucu irade ortaya koyamadılar. Kuruculuk için birikimleri, donanımları, tarihsel referansları, bilgileri, görgüleri ve güçleri son derece yetersiz. Tarihin akışını, dünyanın içinden geçtiği büyük dönemeci, bölgenin siyasal durumunu doğru okuyamadıkları için bir kurucu irade oluşturmaları da son derece güç.
Diğer taraftan ülkenin ilerici, aydınlanmacı ve devrimci güçleri de yeni bir kurucu irade oluşturamıyor. Çünkü solun büyük bir bölümü ülkenin içinden geçtiği tarihsel dönemeci bütün boyutlarıyla kavrayamadığı gibi, ağır bir liberal zihin kirlenmesi yaşıyor.
Erdoğan ve siyasal İslamcı ekibinin kurucu bir irade oluşturamamasının öncelikli ve en büyük nedeni, Türkiyenin aydınlanma ve modernleşme birikimini hafife almasıdır. Bu ülkenin ilerici ve devrimci birikimini dikkate almadan atılacak her radikal adımın, toplumun işleyiş yasalarına, tarihin mantığına ve insanın doğasına karşı bir savaş, üstelik kazanılması imkânsız bir savaş olduğunu anlayamadılar.
***
Daha önceki kimi yazılarımda da işaret etmeye çalıştığım gibi; Türkiyede Birinci Cumhuriyetin tasfiye edilmesi ve bir ılımlı İslam rejimi kurulmasının teorik temeli ve tarihsel gerekçesini, Müslüman ülkelerdeki Batı tipi modernleşme girişimlerinin başarısızlıkla sonuçlandığı varsayımı oluşturuyor.
Açarak devam edelim; İslamla laikliğin bir arada olamayacağı, eleştirel akla ve bilime dayalı bir toplumsal ve siyasal düzen kurulamayacağı; dolayısıyla Batılı anlamda demokratik rejimlerin Doğuda maddi, kültürel ve tarihsel temellerinin bulunmadığı ileri sürülüyordu. Bu nedenle Doğuya özgü ve düşük yoğunluklu bir demokrasinin, örneğin sandığa dayalı çoğunlukçu (çoğulcu değil, çoğunlukçu) bir düzenin yeterli olacağı belirtiliyordu. Dinsel dogmaların birey ve toplum hayatını belirlediği, fakat mutlak şekilde ABD ve Batı emperyalizminden yana olacak bir model/rejim öneriliyordu.
Batılı oryantalist teorisyenler, genel olarak Doğunun, özel olarak da İslam dünyasının, Batıda gerçekleşen aydınlanma ve modernleşme yolundan ilerleyerek laik düzenler kurup kendilerini yakalamasından korkuyorlardı. Böyle bir gelişme küresel emperyalist hegemonyayı sarsacak ve belki de bitirecekti. Dolayısıyla Batı için dünya pazarını daraltacaktı. Bu nedenle kötü ve yozlaşmış modernleşme örneklerini gösteriyor ve bakın olmuyor diyorlardı.
Dünyanın zengin enerji yatakları üzerinde bulunan İslam ülkeleri havzasındaki en başarılı örnek Türkiye olduğundan, bu tezin güçlendirilmesi için Cumhuriyeti tasfiye etmeleri gerekiyordu.
İşte bu kirli operasyonun işbirlikçileri ise, aklı ortaçağ karanlığında kalan, çapsızlıkları ve yetersizlikleri nedeniyle iktidara ve servete ulaşmanın tek yolu olarak siyasal islamcılığı gören, dolayısıyla küçük mezhepçi hedefler ve şeri kazanımları için bütün ülkeyi feda etmekten çekinmeyecek yerel gericilerdi. Ülke büyük bir ihanetle karşı karşıyaydı.
***
Türkiyede tarihsel gericilik siyasal İslamcılar tarafından temsil ediliyor. Bu alan içinde doğan AKP, emperyalizmle kavga ederek değil, işbirliği yaparak iktidar olunabileceğini gören siyasal islamcıların partisidir.
AKP liderleri tam da bu nedenle Necmettin Erbakanın Milli Görüş hareketinden ayrılmışlar ve partilerini ABDnin İslam dünyasına ilişkin bir siyaset planlaması olan Büyük Ortadoğu Projesinin bir parçası olarak kurmuşlardı.
Bu anlayışı Doğunun ve Türkiyenin İslamcı yazıcıları da tersinden destekliyorlardı. Onlar da laik bir modernleşme projesinin başarısız olduğunu ileri sürüp, Batının ilmini ve fennini alıp, kültürünü reddetmeliyiz diyorlardı. Oysa sorunun temeli burada bulunuyordu.
Çünkü Batıyı Batı yapan, tam da o reddettikleri ve çoğu kez bir ahlaksızlık saydıkları kültür oluyordu. O kültür, genel çizgileriyle insan aklının özgürleştirildiği, laik bir toplumsal düzen, felsefe eğitimi, akla ve bilime dayalı bir devlet yönetimi demekti. Batının ilmini de fennini de gelişmişliğini de yaratan, dünyaya egemen olmasını sağlayan onun kültürüydü. Bu kültürün içinde emperyalizm olduğu gibi, akıl ve bilim de vardı.
İslamcıların temel kaygısı Doğulu kimliğini, yerel kültürünü ve değerlerini korumak değildir. Referanslarını İslamdan alan bir ideolojik hegemonya kurmak ve bunun üzerinden ele geçirdikleri ülkeleri emperyalizmle girdikleri yüz kızartıcı bir işbirliği içinde yönetmektir. Uzun söze lüzum yok; Ortaçağ artığı Körfez Emirliklerine, Suudi Arabistana ve diğer ülkelere bakın, tabloyu net olarak göreceksiniz.
Bu girişimden, yani emperyalizmle işbirliği içindeki dine dayalı bir rejimden, örneğin Tayyip Erdoğan-Ahmet Davutoğlu çizgisinden yeni bir uygarlık alaşımı çıkmaz. Olsa olsa kimliğini yitirmiş, bütün gücünü tüketmiş, içine düştüğü karanlık içinde kıvranan, çağının ve tarihsel ilerleme yatağının dışına düşmüş, acı çeken kıytırık bir rejim çıkar.
Daha net bir ifadeyle, bu büyük karşı devrimci saldırının mutlak başarıya ulaşması çok zordur. Tarihsel bir hesaplaşma ve sert bir çatışma yaşanmadan gericiliğin bu topraklarda zafer kazanması neredeyse imkansızdır.
Çünkü ortada iki büyük hesap hatası var: Birincisi bu ülkenin ilerici tarihsel birikimi ve aydınlanma geleneğini küçümseyerek hesaba katmadılar. İkincisi ise; ileri sürdükleri tarihsel, kültürel ve siyasal hipotezin temelsiz olduğunu ve yaşam tarafından yanlışlandığını görmemekte ısrar ediyorlar.
Ancak toplumun ilerici güçleri tarihin çağırısına uyup gereğini yapamazsa, kendiliğinden bir kurtuluş olmaz ve ülke acı çekmeye devam eder.
"Gericilik kazanabilir mi" sorusu bence yanlis cünkü, gericilik ülkede Osmanlidan beri devam ediyor ve aslada yenilmemisti.
Bence "gericilige karsi kazanabilirmiyiz" sorusunu sormamiz gerekli ve bu yolda neler yapilmali o tartisilmali.
Bu ileti en son Alisan
tarafından 06.03.2016- 14:33 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Demokrat parti iktidarında, iktidar-muhalefet ilişkileri büyük ölçüde gergin olmuştur. 1953;2e CHP;nin ülke genelindeki mal varlığına el konulmuş, halkevleri kapatılmış, Millet Partisi kapatılmıştır.
1954 seçimlerinden sonra siyasi liberalleşmeyi kısıtlayan tedbirler alındı. Seçim işbirliği ve muhalefet partilerinin devlet radyosundan yaralanmalarına kısıtlama getirildi.
Hükümete, devlet memurlarını geçici olarak görevden alma ve erken emekliye sevk etme yetkisini veren bir kanun çıkarıldı.
1955 yılında partideki liberal demokratlar DP;den ayrılarak Hürriyet Partisini kurmuştur.
1950 seçimleriyle iktidara gelen DP, 1954 seçimlerinde oylarını % 57;ye çıkarmış, 1957 seçimlerinde ise hem oy oranında hem de milletvekili sayısında düşüş yaşamıştır.
1957;den sonra başlayan siyasi istikrarsızlık ekonomik istikrarsızlığa da yol açmıştır. İMF ve Dünya Bankasından kredi alabilmek için Türk parası devalüe edilmiş, Devalüasyondan önce 1 dolar 2,80 TL iken devalüasyondan sonra 1 dolar 9 TL olmuştur.
DP İktidarının sonlarına doğru CHP;nin “kin ve husumet cephesine; karşılık ;Vatan Cephesi,; kurulmuştur.
1959 Nisan;ın CHP;nin Uşak;tan başlattığı Ege bölgesi propagandası sırasında iktidar ile muhalefet üyeleri arasında çatışmalar yaşandı. İnönü;nün kafasından yaralandığı bu olaylar siyasi tarihimize ;Uşak Olayı; olarak geçmiştir.
1960 Nisan;ın yine CHP ve İsmet İnönü;nün içinde bulunduğu ;Kayseri Olayı; yaşanmıştır. Bu olaydan sonra muhalefetin faaliyetlerini araştırmak amacıyla 15 DP li milletvekilinden oluşan geniş yetkilere sahip Meclis Tahkikat Komisyonu kurulmuştur.
Devlet mülkiyetinden serbest girişimciliğe geçiş için düzenlemeler yapıldı. Özel sektör desteklendi. Ulaşım, enerji ve haberleşmede devlet yatırımlarına ağırlık verilmiştir.
Yerli girişimci sınıfından umduğunu bulamayınca yabancı sermaye yatırımlarına yöneldi. Ülkenin zenginlik kaynaklarını daha hızlı üretime açmak için yabancı sermayeden yararlanmaya gidildi ve bu amaçla Yabancı Sermayeyi Teşvik Kanunu çıkarıldı.
DP döneminde toplumun 2/3 ü tarımla uğraştığı için ve milli gelirin yarıdan fazlası tarımdan geldiği için ekonomik gelişmenin stratejisi tarım üzerine kurulmuştur. Tarım makineleri (traktör, biçerdöver vb.) tarıma girmeye başlayınca ekili alanlar iki katına çıkmıştır. Karayolu yapımına ağırlık verilmiş tarımsal ürünler pazarla buluşturulmuştur.
Din dersinin ilkokul programlarına girmesi; İmam-hatip okulları ve ilahiyat fakültelerinin açılması; ezanın tekrar Arapça okunması; devlet radyosunda Kuran ve dini programlarına yer verilmesi; Atatürk heykel ve büstlerine yönelik saldılar artınca Atatürk ü Koruma Kanununun çıkarılması gibi gelişmeler DP döneminde yaşanmıştır.
En kötüsü umutsuzluktur Türklerin devlet kurma geleneklerini tanıyanlar umutsuz değildir her dönem bürokrasi bu ülkede hakimiyet kurmuş siyaset ve ekonomi onu takip etmiştir. Bu ülkede hala en güvenilir kurum ordudur, en güvenilmez kurumsa siyasettir .
Bunlarda gelip geçicidir.
Bu ülkede üst yapı kurumları bazı değişimler yapmıştır ama kurallar her daim galip gelendir .Bu günkü durum bu ülkede ilk defa gerçekleşmiyor .Bu iktidar Menderese göre daha fazla suç işlemiştir Türkiyenin içinde bulunduğu ekonomik askeri itifaka daha fazla zarar vermiştir
Bu ileti en son hakkı
tarafından 07.03.2016- 09:26 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Türkiye'nin başkentinde hilafet toplantısı yapılabiliyorsa, ülkenin nereye getirildiği ve bunda kimlerin parmağı olduğu düşünülmelidir. Türkiye solcusu aydınlanmayı ve laikliği savunma yönünde eksik kaldıkça AKP iktidarıın karşısına çıkacak güç kalmamıştır. Sadece sosyalistlerin mücadelesi ve ulusalcıların bu yöndeki direnişleri yetmiyor. AKP yanında olsun veya olmasın liberallerden ve kürt hareketinden bu konuda destek alarak bu gericiliği yükseltiyor. Bu günlere gelişte onların da parmağı var.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
