Üç yere siyaset girmemeli dediğimde Erdoğan sandalyesinden kalktı, yolun ortasına kadar gelip beni tebrik etti. Ben bugün hala aynı görüşteyim. Camiye, kışlaya, adliyeye siyaset girmemeli.
Biz altı lider bir arada hareket ediyoruz. Elbette ki bir HDP’yi şeytanlaştırmıyoruz. HDP ile de görüşüyoruz, AKP ile de MHP ile de… Biz demokrasiden yanayız. HDP bizim masada yok doğru. Ha konuşulur mu konuşulur. Mithat Bey saygın bir bilim insanı. Görüşürüz niye görüşmeyelim. Zaten HDP de bir ittifak sürecinde.
Eğer sağlıklı bir politika izlenirse birinci turda cumhurbaşkanı adayımız kazanır. Millet İttifakı’nın belirleyeceği cumhurbaşkanı adayı Türkiye’nin 13. Cumhurbaşkanı olacaktır.
KHK ile barış akademisyenleri atıldı evet hepsini görevlerine geri getireceğiz. KHK ile atıldı bir kişi, savcı dedi ki soruşturmaya gerek yok dedi. Ama sizi başlatmıyorlar. Biz başlatacağız. Savcı bir şey yok diyor, sen açlığa mahkum edeceğim diyorsun. E bu devlet değil ki.
Devleti adaletle yönetmezseniz ve devleti yönetenler vatandaş için değil de kendisi için çalışırsa herkes devletin hazinesini tırtıklamaya başlar. Peker bunu aydınlığa çıkardı. Yer veriyor, zaman veriyor. Olayın içinde olduğu için ve birebir bildiği için tabii ki önemli. Talan o kadar yaygınlaştı ki bu yargıya da sıçradı. Zaten siyaset kurumu baştan aşağı kirliydi. Peker konuşamasın diye önlem almaya çalışıyorlar. Talanın boyutları… İstanbul borası, SPK… İstifa ediyorlar. Neden ediyorlar? Korkudan. Ben gayet iyi biliyorum ama ayrıntıya girmeyeyim. Ucu saraya dayanıyor. Daha ne olsun?
(Demirtaş çıkacak mı?) E çıkacak. Çıkması lazım. Osman Kavala da öyle.
(Size ergen diyen Soylu’ya ne diyeceksiniz?) Fotoroman Süleyman. Başka ne diyeyim? Bütün kaçakçılarla fotoğrafı çıkıyor. Fotoroman Süleyman.
Geçen hafta içinde toplu taşımanın birinde genç bir kadınla tanışmıştım ve nereden geldiyse konu siyasete gelmiş ve genç kadın Abdullah Gül'ün son zamanlardaki demeçlerini kaygı verici bulduğunu söyleyerek ''Abdullah Gül altılı masanın adayı olabilir mi?'' diye de sormuştu. ''Hiç ihtimal vermiyorum'' diye yanıt vermiştim. Kılıçdaroğlu'nun bir şekilde aday olabileceğini de ekleyince, ''olabilir mi?'' demişti, ''kendi partisinden bile adaylığına tepki var''.
Öteden beri Kılıçdaroğlu'nun orumluluğu ve siyasi açıdan yetersizliğine vurgu yapıyorum. Bir sosyal demokrat parti olma iddiası taşıyan partinin genel başkanı bu şekilde olmaz, olmamalı, diye düşünüyordum. Ülkenin içinden geçtiği ağır koşullarda bile CHP oyunu hala ve hala yüzde otuzlara çıkartamıyorsa elbette bu durum genel başkanın omuzlarına yüklenemez. Çok daha yapısal sorunlar vardır orada. Ama liderliğin ve yönetimdeki üst düzey insanların ve hatta partinin görünür yüzlerinin kişisel özellikleri de siyasette önemli bir yer tutar diye düşünüyorum. CHP bu konuda da yetersizlik içinde. Ama hakkını vermemiz gereken bir şey var: Kılıçdaroğlu'nun özellikle Meral Akşener'e seçime katılabilmesi için ödünç verdiği 15 vekille başlayan süreci çok çok iyi yönetti. Eğer bugün AKP'nin ve Erdoğan'ın ilk seçimde yenilgiye uğrayacağından ve saray rejiminin de sonunun geldiğinden söz edebiliyorsak ve toplumda bu yönde bir heyecan dalgası da sürekli büyüyorsa bu gidişatın mimarı Kemal Kılıçdaroğlu'dur. Ülkede AKP ve Erdoğan'dan sıtkı sıyrılmıl kesimlerle sol, sosyalist partilerin yapamadığını bir şekilde Kılıçdaroğlu yapmış, yapabilmiştir. Altılı masa da bir Kılıçdaroğlu üretimidir ve önemsenmelidir; tabi Erdoğan ve saray rejiminin sandıkta yenilgiye uğratılmasının öneminden söz ediyorsak...
Kılıçdaroğlu'nun aday olmasını destekliyorum. Böylelikle CHP'nin başından uzaklaşmak durumunda kalacak ve CHP'de bir başkanlık sorunu da ortaya çıkacaktır. Sanırım o süreç sonunda İmamoğlu'nun partinin başına geçmesi sağlanacaktır. Tam bu noktada Muharrem İnce'nin partiden ayrılmasının da yaşamsal bir hata olduğunu söyleyebilirim Altılı masa, ve HDP'nin desteği ve bu yönde bir seçim çalışması Erdoğan'ın gireceği son seçim olacaktır. Saray rejiminin ve elbette AKP MHP ittfakının da sonu olacaktırİ bence Devlet Bahçeli'nin de son seçimi olacaktır.
Kılıçdaroğlu'na döneriz. Bu arada sosyalistler için de bir şeyler söylemek gerek.
Sosyalistlerin büyük çoğunluğunun Cumhurbaşkanlığı seçiminde Erdoğan ve saray rejiminin yenilmesi adına muhalefete ( bir günlük de osa) destek vereceğini biliyoruz. Sanırım bu desteğe Sosyalist Güç Birliği (SGB) içindeki SOLparti de dahil olacak. Daha önce bu yönde açıklamalarda bulunmuştu ve SGB kurulduktan sonra TKP'den gelen ''bu konuyu görüşeceğiz'' açıklaması da SGB'nin cumhurbaşkanlığı seçiminde bir aday çıkarmayarak Erdoğan karşıtı bir pozisyon alacağı anlamına gelecektir. Böyle düşünüyorum ve bence doğrusu da bu.
Türkiye siyaseti normalleşmelidir. Sosyalistler emekçi halkı elbette örgütlenmeye ve partiye katılmaya davet etmelidirler. Sınıfsal pozisyon ve mücadelelerinden asla taviz de vermemelidir. Ama bu özellik Erdoğan ve Saray rejimin yıkılmasından yana somut bir tavır alınmasına engel değil ki. Tam tersine sınıfsal mücadele gerçekten önemseniyorsa, öncelikle ve en başa Erdoğan ve saray rejiminden kurtulmayı yazmak gerekmiyor mu?
Daha önce pek çok defa söyledim, tekrar yineleyeyim, faşizme karşı demokrasi mücadelesi üstelik içinden geçtiğimiz karanlık tünelde tam da sınıfsal mücadelenin en gerekli ve önemsenmesi gereken bir stratejisi olmalıdır. Ülkedeki dinci faşizmin giderek artan pervasızlığının nedenini sadece uluslarası kapitalizmin klasik krizlerinin bir yansımasına bağlamak ve bu yöndeki açıklamalarla bir siyasi söylem ve stratejjik tavır geliştirmek bir büyük yanılgıdır.
Umarım sosyalist sol bu konudaki yanlışlığından sıyrılır ve toplumun bir büyük umudu olarak varlığını sürdürür. Yoksa gerçekten çok yazık olacak.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
