Cevap Tarihi: 06.12.2022- 01:20

---

6'lı masa ile ilişkiler konusunu çok da abartmamak gerek. Saray rejiminin sürüp gitmemesi, seçimi kazanmaması ve kazanırsa dinci faşizmi kurumlaştırmaması için her bir oy'a muhalefetin ihtiyacı var. Solu da katıyorum buna, sosyalistleri de...Sosyalistler bu sürecin dışında değiller.

İkinci konu da şu; kimse, devrim, sosyalizm ve yeni bir cumhuriyet söyleminin arkasına sığınmamalı. Toplamımız yüzde bir bile etmiyor. Devrim, sosyalizm öyle yanıbaşımızda falan değil. Hamaset yaparak yaşanan nesnelliği kaçırmayalım ve bir şekilde örtmeye çalışmayalım. Bu günün sosyalist mücadelesi, bu günün sınıf mücadelesi, bu günün devrimci mücadelesi faşizme karşıtlığı örgütlemek ve faşizme karşı mücadeleyi yükseltmektir. Tek başımıza verebileceğiiz bir mücadele olmadığı da açık. Dahası sadece CHP ve HDP'yle birlikte de olamıyor. 6'lı masanın sağcı, milliyetçi, nispeten liberal ve muhafazakar partilerine de ihtiyaç var. Bu gerçeklik üzerinde gereksiz bir tepinmenin anlaşılır ve kitleler tarafıdan kabul edilebilir bir yanı bulunmuyor. Daha kalabalık olmak için de kalabalıklarla mesafeyi azaltmak gerek, tamamiyle açmak değil. Soru da aslında çok basit:

''Saray rejiminden yana mısın yoksa onun devrilmesinden yana mı?''

Görmezlikten gelinemeyecek bu kadar basit bir soru bu ve bu kadar basit bir soruyu da içinden çıkılması zor bir sorun haline getirmenin sola getirisi olamaz.

Hem sonra bir günlük ittifak bile solculuğumuza ve sosyalistliğimize zarar verecekse, böyle düşünülüyorsa, bu konuda bir çekincemiz varsa o solculuğun, o sosyalist tavrın bu ülkeye, sola ve sosyalizme bir katkısı olabilir mi?

Cevap Tarihi: 15.12.2022- 09:07

---

İmamoğlu'na verilen ceza ve getirilen siyasi yasak büyük bir öfkeye neden oldu-oluyor. İki seçimde yenemedikleri İmamoğlu'na bu kez tıpkı Canan Kaftancıoğlu'nda olduğu gibi yasaklar getirerek siyasetin dışına atmaya çalışıyorlar. Ama olmadı, olmayacak Dün akşam Saraçhanedeki öfke patlamasının bütün yurda yayılacağını söyleybiliriz. Cumhurbaşkanı Erdoğan bir büyük stratejik hamleye daha imza atmıştır.

Olayın bir başka yönü de sosyalist solla ilgili. TİP, EMEP, SOLparti başta olmak üzere pek çok sosyalist parti ve örgüt saray rejiminn yarattığı yıkımdan kurtılabilmelinin yolunun cumhurbaşkanlığı seçimini kazanmaktan geçtiğinin bilincinde. Bir referandum niteliğine dönüşen bu cumhurbaşkanlığı seçiminde muhalif adayı destekleyecekleri yönünde görüşler de açıklıyorlardı. Ntekim, dünkü mahkeme kararı ve İmamoğlu'nun Saraçhane çağrısına da olumlu yanıt verdiler. EMEP Genel Başkanı oradaydı. TİP Genel Başkanı Erkan Baş üyelerinin Saraçhane'de yerlerini aldığını, bugünküne ise daha youn bir katılım olacağını da yazdı. Solparti'nin de farklı davranış göstereceğini düşünmüyorum. TKP de ''İstanbul halkının yanındayız'' şeklinde bir açıklamada buundu. Sanırım bu olay karşısında tüm sosyalist yapıların daha kararlı bir şekilde davranacakları ve sandıkta muhalefetin adayının yanında bir günlük ittifak oluşturacakları söylenebilir.

Evet,   mahkeme kararı seçim zemininde bir değişime yol açacak, bu kesin, ama başka şeyler de olacaktır. Bence İmamoğlu'na getirilecek bir siyasi yasak, karar kesinleştiğinde orta ve uzun vadede İmamoğlu'nun önünü açacaktır. İmamoğlu bundan sonra CHP Genel Başkanlığına oynayacaktır ve partiden de büyük bir kabul görecektir. Belki küçük bir dönem İstanbul AKP'nin eline geçecektir ama, hepsi o kadar. Cumhurbaşkanı Erdoğn'ın iktidarı kaybetmemek adına birkaç önemli adım daha atacaktır. En cüretkar girişimlerde de bulunacaktır. Ama bence artık bitti.   Yapay bir söylem, hayali vaatlerle, rant ekonomisiyle ve en çok da din ve inanç sömürüsü üzerine dayalı bu talan rejimiyle bir şekilde sürdüren Erdoğan'ın bundan sonra ne yapsa tutmayacak, halkta bir karşılığı olmayacaktır. Hikayenin sonuna gelindi.

Yeni bir döneme geçeceğiz; hiç kuşkum yok hala zorluklar olacak, hala direnç gösterme çabaları görülecektir ama, bitti ve yeni bir dönem açılacak önümüzde. Sosyalist sol bu dönemde artık şu ''küçük olsun benim olsun'' yaklaşımından kurtulabilmeli, gereksiz ayrılıklara son vermeli ve parti içi demokrasi, demokratik merkeziyetçiliğin daha da esnetilmesi konularında bir değişim süreci geçirmelidir. Aynı yaklaşımlar, aynı söylemler ve hatta aynı isimlerle farklı sonuçlar beklentisinin yanlışlığını anlamalı ve gereğini de yapmalıdır.

Umarım bu yönde gelişmelerin de yaşanacağı bir sürece doğru yol alırız. Çünkü bu ülkenin, bu ülke insanlarının ve sosyalist solun bu tür gelişmelere ihtiyacı var. Çünkü toplumsal alandaki bu kadar güçsüzük hem bu ülkeye ve hem de sosyalist sola gerçekten yakışmıyor.