Cumhuriyet tarihinin en önemli seçimine gidiyoruz. Türkiye'de bugüne kadar yapılan tüm genel seçimler için bu tabiri kullanmıştık ama bu seçim başka. Bu seçim 21 yıllık AKP iktidarının kurduğu tek adam diktatörlüğünün ya sonu olacak ya da kurumlaşarak devam edecektir. Özellikle Cumhurbaşkanlığı seçiminde karşı karşıya gelecek olan Recep Tayyip Erdoğan ile Kemal Kılıçdaroğlu arasındaki seçim böyle bir seçimdir, ve çok daha doğru bir tanımlamayla bir referandumdur. Açık seçik söylemek gerekir ki, hemen hemen bir yıldan fazla bir zamandır söylüyor, öneminin altına kalınca çizmeye çalışıyoruz. Ya dinci faşizm, ya demokrasi. Arası, ortası, sağı solu yok bu sürecin. Ya ondan yana olacağız, ya bundan. Lafı dolandırarak çarpıtmanın ve süreci görmezlikten gelmenin bir anlamı yok. Bu referandumda Kılıçdaroğlu'ndan yana olmamanın, demokrasiyi faşizme tercih etmemenin bedeli ağır olacaktır ve bu bedel kendisini solcu, sosyalist olarak tanımlayan hemen herkes için, her kurum, örgüt ve parti için de özellikle geçerlidir.
Kılıçdaroğlu'na sandıkta verilecek her oy'un anlamı da budur.
Diğer konu, parlamento seçimlerinde solun sosyalistlerin ne yapması gerektiğine ilişkindir ki, bu konu da önem açısından çok farklı değildir. AKP'ye, saray rejimine, tek adam diktatörlüğüne sandıkta kaybettirmeye çalışmak ne kadar önemliyse, parlamento seçimlerinde sosyalizmin sesini çoğaltacak ve kitlelerle buluşturacak koşulların yaratılması da o kadar önemlidir. Sosyalistler parlamentoya girmelidir, parlamento olanaklarından yararlanmalı ve emekçilerin sesi olmayı bu alanda sürdürmelidiler. Türkiye'nin sosyalizme ihtiyacı var; Türkiye'de sosyalizmin sesi, işçinin, köylünün, yoksulun, ezilmişlerin sesi mutlaka yüksek tonda dile getirilmeli, ve toplumsal alanda karşılık bulmalıdır. Bu yüzden parlamentoya girmenin olanakları yaratılabilmeli ve parlamentoya girmek önemsenmelidir.
Bu süreçte Türkiye İşçi Partisi önemli bir işlev görmüştür ve görmeye de devam etmektedir. Hem bir yıl öncesinden cumhurbaşkanlığı seçimine muhalefetin tek adayla girmesi gerektiğini söylediği, bu yönde bir ses yükselttiği ve sürekli bu yönde çalışmalar yaptığı için ve hem de parlamentoya girmenin ne kadar önemli olduğunu bütün topluma gösterdiği için... Evet, 14 Mayıs'ta sandığa atılacak oylarla Türkiye 15 mayıs sabahına farklı duygularla uyanacaksa, karamsarlığının yerini koca bir umut ve heyecan dalgası alacaksa Erkan Baş'ın ve Türkiye İşçi Partili arkadaşların hakkını teslim etmek gerekiyor.
Cumhurbaşkanlığı referandumunda bir oy ''Bay Kemal'e''
Parlamento seçimlerinde bir oy da Erkan Baş ve TİP'li adaylara...
***
Dün akşam bir kez daha dikkatle izledim Erkan Baş'ı Tele1'de. Metin çuhaoğlu'nun isabetle tespit ettiği gibi tam bir halk adamı. Çok rahat, özgüveni yüksek, kitlelere heyecanını geçirebiliyor ve vermek istediği duygu ve düşünceye karşısındakini ortak edebiliyor. Önemli özellikler bunlar. Hep vurgulamaya çalışıyoruz, sınıflı toplumsal yapılarda geniş emekçi kitlelerin sınıf bilinci edineblmesi kitlesel olarak mümkün değildir. Mutlaka ve mutlaka siyasal iktidarın dönüştürülmesi ve toplumsal bir büyük değişime ihtiyaç var. Böyle bir alt üstün yaşanması için de kalabalıklara, kalabalıklarla partinin hemhal olmasına ihtiyaç var. Kuramsal gerçekliğe özgü soyutlamalarla böyle bir süreci işletebilmek ve toplumsal alandaki etkimizi arttırabilmek mümkün olmuyor. Olmadı, ve aynı yanlışlarda ısrar ettiğimiz sürece olmayacak. Türkiye İşçi Partisi'nin ve Erkan Baş ile arkadaşlarının yarattığı ivmenin bir nedeni de bu. Evet, dikkatle bakıyorum Erkan Baş'a, konuşurken, kitleye hitap ederken sanki ''bakkal amca''nın hatırını sorar gibi kouşuyor ve sanki ''oradan iki ekmek, iki yüz elli gram da fazla pahalı olmayan beyaz peynirden verir misin?'' der gibi bir hali var.
TİP'in seçim barajına takılmayacak bir siyasi pozisyon alması ''ya barajı geçemezse'' kaygılarını ortadan kaldırıyor. İttifak içinde yer almasının böyle bir avantajı var. 14 Mayıs günü verilecek her oy sadece Türkiye İşçi Partisi'nin ve Erkan Baş ile arkadaşlarının parlamentoya girmesine neden olmayacak ve aynı zamanda anketlerde yüzde 3'lük bir oy oranına ulaşmasıyla hazine yardımından yararlanmasına da yol açacak. Sosyalizmin toplumsal alanda bir güç haline gelebilmesinin yolu bir şekilde bu tür maddi koşulların yaratılmasına da bağlı.
Evet, evet, bir oy Kılıçdaroğlu'na verilmeli.
Ve bir oy da Erkan Baş ve arkadaşlarına, Türkiye İşçi Partisi'ne...
Bu ileti en son melnur
tarafından 30.03.2023- 08:23 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Türkiye sosyalizmi çok parçalı yapı halinde, toplumsal alanda hemen hemen hiç yok. Bu durum solun sürekli bölünmesinin de bir nedeni. Yukarıdan birleşemiyoruz, ne yapılsa olmuyor. Çare aşağıdan birleşmek.. Biz birleşeceğiz ve biz birleştirerek bu çok parçalı yapıya son vereceğiz. Dün bu pozisyonun merkezinde TKP vardı, doğru siyasi çözümleme ve pozisyonla bu işi başarabilir, bu sorunun üstesinden gelebilirdi. Olmadı, yapamadık. Şimdilerde bu görev ve sorumluluğu Tİp üstlendi. Başarıyla da götürüyor.. Sosyalist solun toplumsal alandaki etkisini arttırmak ve sosyalizme eşik atlatmak için de değil sadece ve aynı zamanda soldaki bu parçalı yapıya son vermek ve sosyalist solda bir çekim merkezi yaratabilmek için de TİP'te buluşabilmeliyiz. Bu yüzden sürekli yineliyoruz faşizmi alt etmek için bir oy Kılıçdaroğlu'na ve sosyalizme eşik atlatmak ve solda bir çekim merkezi yaratabilmek için de bir oy TİP'e...
14 Mayıs'ın sosyalistler açısından önemli bir yanı var. Birincisi hemen hepimizin Kılıçdaroğlu'nun seçimi kazanması ve dolayısıyla Erdoğan'ın saraydan uzaklaştırılmasından yana bir siyasi tavır gösterebilmesi. Burada bir sorun yok. İkinci önemli yanı hemen her seçimde olduğu gibi sosyalistlerin ne yapması gerektiği konusudur. Bundan önceki seçimlerde oy'umuzun boşa gitme korkusu ve HDP'nin baraj altı kalmaması için CHP ve/veya HDP'ye yöneliyorduk. Ama şimdi, 14 Mayıs'ta bu tür koşullar yok. CHP ve HDP-YSP'de olan sosyalistler artık içleri rahat olarak gerçek partilerine dönmelidir. Bu da yeterli değil, Yüzde 7 seçim barajını aşabilme gibi bir sorunu olmayan sosyalist TİP'e yönelmek gerekmiyor mu? Yani, bir oyumuzla Erdoğan'a sandıkta büyük bir yenilgi tattırmak ve bir diğer oyumuzla sosyalizme alan açmak ve eşik atlatmak gibi bir büyük ideali gerçekleştirmek...
Seçim sonuçları ne yazık ki beklendiği gibi değil Umutluyduk ama olmadı. Cumhurbaşkanlığı referandumu ikinci tura kaldı gibi. Ama şaşırtıcı yanı Erdoğan'ın Kılıçdaroğlu'nun önünde olması. Parlamento seçimlerinde de benzer bir durum var. Orada da üstünlük Cumhur ittifakında. Ne kadar grip bir durum, Cumhuriyet tarihinin en gerici ittifakı ülkenin getirildiği bu koşullarda bile bir seçimden yengiyle çıkmayı başarabiliyor. Aslında seçim sonuçları netleştiğinde Türkiye solu açısından masaya yatırılması gereken ilk konu bu.
Sosyalistler açısından en başarılı sonucun TİP tarafından alındığını söyleyebiliriz. Yüzde 1.5 bir eşiğin aşıldığı anlamına geliyor. Sosyalist Güç Birliği partilerinin ( TKP, SOLparti, TKH ve TSİP) binde 3 aldığı bir seçimde TİP'in yüzde bir buçuğu gerçekten önemsenmelidir. Bence gecenin en güzel haberi de b Kaç vekil çıkardılar, şu anda belli değil ama 3 ve/veya 5 vekil iddiaları var.
HDP-YSP'nin yüzde 10'luk bir seçim sonucu var. Bu kadar baskıya karşın hiç de başarısız bir sonuç değil. Daha sonra, seçim sonuçları tamamen netleştiğinde detaylandırılabilir ama Demirrtaş'ın Türkiyelileşme siyaseti ve Kürt hareketinin sosyalistlerle ilişkisi bence gözden geçirilmeli.
TİP için şu konu eklenebilir: Kaç vekil seçilirse seçilsin yüzde 1.5'luk oy oranının üzerine koyarak çalışmalarını yoğunlaştırmalıdırlar. TİP sosyalizme bir eşik atlatmıştır, bugüne kadar en kalabalık olduğunu varsaydığımız tarihsel kimlikli TKP, diğer sol-sosyalist güçlerle birlikte binde 3'te kalıyorsa ( gerçek oranlar geldiğinde bu konu tekrar gözden geçirilmelidir) artık hiçbir şeyin eskisi gibi gitmemesi gerekir. Sosyalist solun artık bir değişime ihtiyacı olduğu çok açık.
Seçim sonuçları netleşip sosyalist partilerimizden her birinin aldığı oy oranları belli olduğunda sanırım bu sonuçlar üzerine çok şey söylenecektir, söylenmelidir.
Özellikle o zamanki adıyla HDP'ye sempati duyanlarla konuştuğumuzda TİP'in kazandığı dört vekili işaret ederek ''bizimle birlikte seçime girseydi daha fazla kazanırlardı'' yakınması içindeler. Kendilerince TİP'i eleştiriyorlar, hatta kızgınlıklarını ''bir daha bizimle seçime giremez'' şeklinde cümlelere döktükleri oluyor. ''Besle kargayı oysun gözünü'' benzetmeleriyle yakışıksız cümleler kuranlar da var. Bu sözler hiç kuşkusuz doğrudan HDP'yle ilişkilendirilemez ama HDP yönetimi de bu tür sözleri önleyecek bir açıklama da yapmadı-yapmıyor. Benzer br gönül kırıklığı belki onda da var.
( HDP'ye -HEDEP'e- bir eleştirim olsun, Türkiye solunun bir hamisi gibi davranma alışkanlığını terketmeliler. Sosyalist partilerle bir şekilde dayanışma ve ittifak ilişkilerine giriliyorsa burada tek taraflı bir ''çıkar'' söz konusu olamaz. Evet, bu dayanışma ve ittifak ilişkileri içinde Kürt hareketinin yasal temsilcisinin en fazla kitleye sahip olması anlamlıdır ama bu durum ona bu ilişkiler içinde belirleyicilik ve yöneticilik vasfı kazandıramaz. Böyle bir anlayış olmamalı ve bu tür alışkanlıklar da terkedilmeli. Sosyalist solun da dayanışma ve ittifak ilişkileri içinde HDP'ye (HEDEP'e) etnik siyasetin ötesinde bir sol kimlik ve bir emekçi kimliği kazandırdığı gerçeği de var. SOL'u bu tür dayanışma ve ittifak ilişkilerinden çekip aldığınızda karşınızda sadece etnik kimlik siyaseti üzerinden yürütülmeye çalışan bir sıradan demokrasi mücadelesi kalır ki, o da Demirtaş'ın uzun zamandır altını çizmeye çalıştığı Türkiyelileşme hedefine asla yeterli gelmez. Bu yüzden bu süreç sürdürülecekse karşılıklı ve eşit konumlanışlarla yürütülmelidir...-diye düşünüyorum.)
TİP doğrusunu yapmıştır. İttifak içinde kalarak ülke barajından kurtulmuş, seçime ayrı girerek 53 bölgede kantarın üzerine çıkmaktan hiç çekinmemiştir. İlk seçimde yüzde 1.5'luk bir oran ve 1 milyona yakın oy da çok önemli bir başarıdır. TİP'e bunu sağlayan doğru strateji ve doğru taktiktir. İnsanlarımızın hemen hemen yarısının canı burnundayken ve sadece Cumhur ittifakının yenilgiye uğratılmasına odaklanmışken, bu anlaşılabilir ve görkemli gündemin içinde kalarak, onu benimseyerek ve bu konuda en ileri siyasi tavırlar göstermek sosyalistlerle ilerici toplumun arasındaki mesafenin azalmasına yol açacaktı. Öyle de oldu. ''İki tarafa da karşıyız'' siyasetsizliğinin hiçbir getirisi olmayacağı ve sosyalist sola da hiçbir fayda sağlamayacağı belliyken, bu tarz siyasetlere hiç bel bağlamadı ve bu konuda baştan beri tutarlı çizgi izledi. Kazanmasının ve sosyalist sola kazandırmasının öncelikli nedeni de budur.
Bu çizgi sürdürülmelidir. Olabiliyorsa halkımızın geriye çekilmiş umutlarını yeniden diriltmenin zamanıdır ve bu konuda TİP ve Erkan Baş'a büyük bir iş ve sorumluluk düşmektedir. 31 Mart'taki belediye seçimlerinde sosyalist solun kazanma olasılığı bulunduğu yörelerde başta CHP ve HEDEP olmak üzere bir ittifak çalışması yapılmalı diğer yerlerde ise cumhur ittifakının yenilgiye uğratılması yönünde çalışmalar içine girilmelidir.
Bu belediye seçimleri de önemli, ve bu seçimler aynı zamanda dört yıl sonra yapılacak genel seçimler için bir prova niteliği taşımalıdır.TİP'in kazandığı başarıyı sürdürmesi için artık yüzde 1-1.5'un altına düşmemesi gerekiyor. 14 Mayıs'ta alınan bir milyona yakın oy arttırılmalı, çok daha geniş kitlelerin ilgisi çekilebilmeidir
TİP bunu başarmalıdır.
Ülkede sosyalist solun on yıllardır süren tıkanıklığını aşabilmelidir...
Türkiye solunun makus talihi ancak böyle değişir diye düşünüyorum.
Ve bu yüzden...
Ahmed Arif'in dediği gibi:
''Bir umudum sende
Anlıyor musun?''
Bu ileti en son melnur
tarafından 26.10.2023- 07:49 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
