Dünya Devrim Tarihi
Almanya, 1. Dünya Savaşı'na istemeden mi girdi?
Soğuk Savaş tarihyazımının en önemli tezlerinden bir tanesi, 1. Dünya Savaşı'nın 20. yüzyıldaki bütün kötülüklerin anası kabul ederek tarihsel olmayan bir anlayışın yerleşmesine vesile olmasıdır. Bunun çıktılarından birisi de, Almanya'nın savaşa istemeyerek girdiği iddiasıdır.
Tevfik Taş
Ursünde des 20. Jahrhunderts (20. yüzyılın ilk günahı) nitelemesi Birinci Dünya Savaşı'nı betimlemek için ilk kez Amerikalı dipomat ve tarihçi Georg F. Kennan tarafından 1978 yılında söylenmişti. Anti-komünist Soğuk Savaş diplomatı Kennan, 1946 Şubat'ında Moskova'dan Truman'a gönderdiği Lange Telegrammda yeni bir terminolojinin de göbeğini kesmişti: The great seminal catastrophe of this century .
Bu Urkatastrophe kavramlaştırması ile Kıta Avrupası'ndaki burjuva tarih yazıcılığı da ciddi bir yükü omuzlarından atarak, tarihin dilini Soğuk Savaş'ın terminoloik gereksinmelerine uyarlayabilmişti. Ortada bir kök felaket vardı ve bütün felaketler de bu kök felaketten türüyordu.
Birinci Dünya Savaşı'na kadar küresel dominant güç olan kapitalizm, savaş sonrasında alt-üst olan dengeler nedeniyle radikal bir şekilde sarsılmıştı. 1917/18 alt-üst oluşunda Bolşevizm ortaya çıkmış bu da 20. yüzyılda insanlık için felaket kaynağı olmuştu. Kapitalist dünya anlaşılır nedenlerle refleks göstermiş, kimi durumlarda da bu refleks faşizme dönüşmüştür. Üzücü sonuçları olmakla birlikte, bu tepki anlaşılır(dır)...
G. F. Kennan'ın betimlediği bu yeni paradigma perspektifi, yakın dönem burjuva tarihçiliğinin bir kesitinde (özellikle Soğuk Savaş döneminde) neredeyse istisnasız temel çerçeveydi.
Bu çerçevenin Soğuk Savaş döneminde iştigal ettiği yer bugün için büyük oranda sarsılmış durdumdadır. Beyni cüzdanıyla lehimlenmemiş tarihçilerin sayısındaki artışı reddetmeden geçmek olmaz.
Die Zeit'daki Polemik
Almanca konuşulmayan dünyadan Avusturyalı tarihçi Christopher Clark'a Preis des Historischen Kollegs ödülünü veren modern Alman tarihçiliğine en güçlü itiraz yine bir tarihçi olan, Yeni Avrupa Tarihi uzmanı Sussex Üniversitesi öğretim görevlisi John Röhl'den geldi. Profösör Röhl, daha önceleri Alman tarihçi Fritz Fischer'in de işlediği Birinci Dünya Savaşı konusunda C. Clark'ın tezlerini boşa çıkartan önemli verilere ulaştı.
C. Clark, 2012'de İngilizce yazılıp bir yıl geçmeden Almancaya çevirilen Die Schlafwandler. Wie Europa in den Ersten Weltkrieg zog adlı kitabında öne sürdüğü tezlerinde, özetle, Alman İmparatorluğu'nun savaşa girmeyi istemediğini, ama girmek zorunda bırakıldığı iddiasını dile getirir. Alman toplumunun geleneksel muhafazakârlığına ustaca hitabeden bu tez, tez elden karşılık buldu ve Clark'ın kitabı çok satanlar listesine girmeyi başardı.
Alman Die Zeit Gazetesi'nin bu haftaki sayfalarında bu polemiği okuma şansımız oldu. John Röhl haklı olarak C. Clark'ı kıyasıya eleştirdi. Bir tarihçi, yeni tarihsel araştırmaların gerisinde kaldığını bildiği halde sesini çıkarmıyorsa, o tarihçi, tarihçiliğin temel kurallarını ihlal ediyor demektir diyerek C. Clark'ın F. Fischer'in 1961'de ortaya döktüğü pek çok veriyi dikkate almadığını söylüyor.
1914 Temmuz Krizi'nde Bavyera Askeri Temsilcisi Karl von Wenniger günlüğüne şunları yazar: Genelkurmay Başkanlığı ortaya çıkan bu uygun koşullar değerlendirebilmek için sahip olduğu tüm nüfuzunu kullanıyordu. O biliyordu ki, Fransa askeri anlamda utanç verici bir durumdaydı ve Rusya da askeri olarak kendisini emin hissetmekten çok uzaktı. Ayrıca, hasatı kurtarmak için en uygun mevsim...
Döneme ait bir başka günlük ise Berlin'deki Bavyera elçisi Graf Hugo von Leuchenfeld- Köfering'den: Yerel askeri çevrelerde güçlü bir tezahürat var. Genelkurmay Başkanı Helmuth von Moltke Bey aylar öncesinden askeri operasyonun zamanının uygun olduğunu telaffuz etmiştir. Bu fırsat kaçarsa yakın gelecekte bir daha geri gelmeyecektir.
Avusturya İmparatoru veliahtı Franz Ferdinand'ın taziyesinden hemen sonra Saksonya Askeri Temlilciliği 3 Temmuz 1914'de Dresden'den Berlin'e şu raporu gönderir: Savaş için koşullar çok uygun. Bizim için bundan daha elverişli koşullar olmaz.
Prof. Röhl, şöyle devam ediyor. Bu ve benzeri çok sayıda diğer belgelerin de kanıtladığı gibi Alman askeri makamları bir kıta savaşını istemişlerdir. Ve bu savaşın çıkması için ön hazırlıklar yapmışlardır. Hem de Sarejevo'daki suikastten çok önce.
Bu bilgilerin bir bölümüne sahip olan C. Clark, II. Wilhelm üzerine yazdığı kitabında yayımladığı kimi önemli belgeleri yeni kitabında kullanmamıştır. Alman İmparatorluğu'nun savaşa girmek istemediği tezini güçlendirmek için bu yönteme başvurmuştur Clark. Savaşın emperyalist karekterini ve nedenlerini Lenin, R. Luxemburg, K. Liebkneckt gibi dönemin önde gelen Marksistleri açıklıkla dile getirmişlerdi. Ortaya çıkan (ya da çıkmamasına çalışılan) belgeler de Marksistlerin çözümlemeleriyle tam olarak uyumludur.
Belgeleri hasır altı ederek tarihsel gerçekleri gizleme çabası burjuva tarih yazıcılığının son numarası herhalde. Demek ki burjuva tarih yazıcılığı bu kadar geriledi. Emperyalist saldırganlık o denli dizginlerinden boşalmış olmalı ki, G. F. Kennan gibi ideolojik gerekçe uydurma zahmetine girme gereği dahi duymadan açıktan belge hırsızlığına başvuruyorlar. Burjuvazi elinin değdiği her alanı kurutuyor. Başta da tarihsel gerçekleri.
Karl Kraus, emperyalist paylaşım savaşının örtük karakterini ilk görenlerdendi. Die Fackel'de (Meşale) şunları yazdı: Tüccarların pazarları güvencede olsun diye 'kahramanlar' cepheye sürüldü. (...) İnsanlık ekonomik çıkarlara boyun eğdirildi.
Sol
Yaniılmıyorsam benzeri bir iddia Osmanlı İmparotorluğu için de söyleniyor. Ama malesef herhangi bir belge sunamayacağım, sadece duymuştum. "Osmanlı 1. dünya savaşınua zorla katılmış". Böyle bir iddianın kaynağını bilen varsa bizlerle paylaşmasını arzularım. Savaşın kışkırtıcısı Almanları masum göstermek istiyorlar, aynı durum yayılmacı Osmanlı içinde geçerli.
1914'te Osmanlı'nın yayılmacı hali filan kalmış değildir. Feodal büyük devletler çoktan bitmiş, kapitalizm dört nala ilerliyor ve kapitalizmin emperyalizmi var o dönemde. Osmanlı'nın feodal düzeni tedavülden çoktan kalkmış. Osmanlı, ölümü bekleyen, dişleri dökülmüş, ömrü bitmiş, yaşlı bir kaplan ne kadar saldırgan olabilirse, ancak o kadar saldırgandır.
Almanya'nın durumu ise değişik. Savaş zaten sosyalist tarihçiler tarafından 1. emperyalist paylaşım savaşı olarak adlandırılmaktadır. Bir tarafta İngiltere ve Fransa öteki tarafta Almanlar. Amaç hem Avrupa'da genişlemek ve tartışmalı toprakları ele geçirmek, hem de petrol bölgelerine uzanmaktır. Petrolcülerin ilk savaşı budur. Bu topraklar ise ya Osmanlı'nın hakimiyetinden yeni çıkmış veya hala Osmanlı hakimiyetindedir. İngilizler, Fransızlar ve İtalyanlar bu toprakların peşindedir. Tabii Almanlar da petrolün rolünün ve öneminin farkında. Bu işi Osmanlı ile götürmeye karar veriyorlar. Petrol onların toprak Osmanlı'nın. Savaşa da sistemli biçimde hazırlanıyorlar. Asker ve silah taşımak için Bağdat'a demiryolunu da çekiyorlar. Osmanlı ordusunu da modernize ediyorlar. Osmanlı bahtına kapılıp gidiyor. Ama Almanlar savaşın bilinçli taraflarından birisidir.
1914'te Osmanlı'nın yayılmacı hali filan kalmış değildir. Feodal büyük devletler çoktan bitmiş, kapitalizm dört nala ilerliyor ve kapitalizmin emperyalizmi var o dönemde. Osmanlı'nın feodal düzeni tedavülden çoktan kalkmış. Osmanlı, ölümü bekleyen, dişleri dökülmüş, ömrü bitmiş, yaşlı bir kaplan ne kadar saldırgan olabilirse, ancak o kadar saldırgandır.
Almanya'nın durumu ise değişik. Savaş zaten sosyalist tarihçiler tarafından 1. emperyalist paylaşım savaşı olarak adlandırılmaktadır. Bir tarafta İngiltere ve Fransa öteki tarafta Almanlar. Ama. hem Avrupa'da genişlemek ve tartışmalı toprakları ele geçirmek, hem de petrol bölgelerine uzanmaktır. Petrolcülerin ilk savaşı budur. Bu topraklar ise ya Osmanlı'nın hakimiyetinden yeni çıkmış veya hala Osmanlı hakimiyetindedir. İngilizler, Fransızlar ve İtalyanlar bu toprakların peşindedir. Tabii Almanlar da petrolün rolünün ve öneminin farkında. Bu işi Osmanlı ile götürmeye karar veriyorlar. Petrol onların toprak Osmanlı'nın. Savaşa da sistemli biçimde hazırlanıyorlar. Asker ve silah taşımak için Bağdat'a demiryolunu da çekiyorlar. Osmanlı ordusunu da modernize ediyorlar. Osmanlı bahtına kapılıp gidiyor. Ama Almanlar savaşın bilinçli taraflarından birisidir.
Ne demek istiyorsunuz açıkca söylesenize. Osmanlı masum ve garibanmı demek istiyorsunuz, zorlamı katıldılar, amaçları topraklarınımı korumaktı,.....? Bu emperyalist paylaşımdam Osmanlı (eğer almanlar kazansaydı) bir pay almayacamıydı,...... demek istiyorsnuz? Nedir bu gizli Osmanlı hayranlığı, savunuculuğu,....? Osmanlının o dönem güçsüz oluşu onun asla iyi olduğunu, masum olduğunu,.... açıklamaz demi. Adamlar hayatları boyunca yayılmacı olmuşlar, son dönemlerde kafalarına iyice taş yemişler, işgal ettikleri halklar bağımsızlıklarını kazanmışlar veya bir kısmıda başka yayılmacıların eline geçmiş. Tabiiki Osmanlı bu savaşı kendi geleceği için bir umut olarak görmüştür ve gene eski günlerdeki gibi yayılmacılığına devam etmek amacını taşımıştır ama tabiiki yanlış hesap Bağdat'tan döner misali sonunda tüm varlığını kaybetmiştir. Ben niyete bakarım ve niyetleri yayılmacılıktı nokta.
1914'te Osmanlı'nın yayılmacı hali filan kalmış değildir. Feodal büyük devletler çoktan bitmiş, kapitalizm dört nala ilerliyor ve kapitalizmin emperyalizmi var o dönemde. Osmanlı'nın feodal düzeni tedavülden çoktan kalkmış. Osmanlı, ölümü bekleyen, dişleri dökülmüş, ömrü bitmiş, yaşlı bir kaplan ne kadar saldırgan olabilirse, ancak o kadar saldırgandır.
Almanya'nın durumu ise değişik. Savaş zaten sosyalist tarihçiler tarafından 1. emperyalist paylaşım savaşı olarak adlandırılmaktadır. Bir tarafta İngiltere ve Fransa öteki tarafta Almanlar. Ama. hem Avrupa'da genişlemek ve tartışmalı toprakları ele geçirmek, hem de petrol bölgelerine uzanmaktır. Petrolcülerin ilk savaşı budur. Bu topraklar ise ya Osmanlı'nın hakimiyetinden yeni çıkmış veya hala Osmanlı hakimiyetindedir. İngilizler, Fransızlar ve İtalyanlar bu toprakların peşindedir. Tabii Almanlar da petrolün rolünün ve öneminin farkında. Bu işi Osmanlı ile götürmeye karar veriyorlar. Petrol onların toprak Osmanlı'nın. Savaşa da sistemli biçimde hazırlanıyorlar. Asker ve silah taşımak için Bağdat'a demiryolunu da çekiyorlar. Osmanlı ordusunu da modernize ediyorlar. Osmanlı bahtına kapılıp gidiyor. Ama Almanlar savaşın bilinçli taraflarından birisidir.
Ne demek istiyorsunuz açıkca söylesenize. Osmanlı masum ve garibanmı demek istiyorsunuz, zorlamı katıldılar, amaçları topraklarınımı korumaktı,.....? Bu emperyalist paylaşımdam Osmanlı (eğer almanlar kazansaydı) bir pay almayacamıydı,...... demek istiyorsnuz? Nedir bu gizli Osmanlı hayranlığı, savunuculuğu,....? Osmanlının o dönem güçsüz oluşu onun asla iyi olduğunu, masum olduğunu,.... açıklamaz demi. Adamlar hayatları boyunca yayılmacı olmuşlar, son dönemlerde kafalarına iyice taş yemişler, işgal ettikleri halklar bağımsızlıklarını kazanmışlar veya bir kısmıda başka yayılmacıların eline geçmiş. Tabiiki Osmanlı bu savaşı kendi geleceği için bir umut olarak görmüştür ve gene eski günlerdeki gibi yayılmacılığına devam etmek amacını taşımıştır ama tabiiki yanlış hesap Bağdat'tan döner misali sonunda tüm varlığını kaybetmiştir. Ben niyete bakarım ve niyetleri yayılmacılıktı nokta.
Okuduğunu anlamaktan aciz olduğun gibi tarih de bilmiyorsun. Tarihsel materyalizm savaşları toplumsal düzenlere ve sınıflara bağlar. Tabii sahte Marksist-Leninistler tarihsel materyalizmi nereden bilecek? Çökmekte olan bir feodal yapı olan Osmanlı ile kapitalizim o dönemdeki kralı olan emperyalist Almanya, İngiltere ve Fransa bir midir? Belirleyici olan Osmanlı'nın siyaseti değil, dönemin büyük emperyalist devletlerinin siyaseti. Osmanlı sürüklenip duruyor. Topraklarını korumaya çalışıyor ama, ne yapacağını bile bilmiyor. Padişah dahil kimisi İngilizci, Enver-Talat ve İttihatçılar Almancı, Rusçu olan bile var. Olaylara tarihsel materyalizm açısından bakmazsan gerçekleri her söyleyeni Osmanlıcı sanırsın. Benim Osmanlıcılıkla ne ilgim olabilir? Bir yerde CHP kuyrukçusu yazıyorsun, öteki yerde Osmanlıcı. Düştüğün zavallı durumun farkında mısın?
1914'te Osmanlı'nın yayılmacı hali filan kalmış değildir. Feodal büyük devletler çoktan bitmiş, kapitalizm dört nala ilerliyor ve kapitalizmin emperyalizmi var o dönemde. Osmanlı'nın feodal düzeni tedavülden çoktan kalkmış. Osmanlı, ölümü bekleyen, dişleri dökülmüş, ömrü bitmiş, yaşlı bir kaplan ne kadar saldırgan olabilirse, ancak o kadar saldırgandır.
Almanya'nın durumu ise değişik. Savaş zaten sosyalist tarihçiler tarafından 1. emperyalist paylaşım savaşı olarak adlandırılmaktadır. Bir tarafta İngiltere ve Fransa öteki tarafta Almanlar. Ama. hem Avrupa'da genişlemek ve tartışmalı toprakları ele geçirmek, hem de petrol bölgelerine uzanmaktır. Petrolcülerin ilk savaşı budur. Bu topraklar ise ya Osmanlı'nın hakimiyetinden yeni çıkmış veya hala Osmanlı hakimiyetindedir. İngilizler, Fransızlar ve İtalyanlar bu toprakların peşindedir. Tabii Almanlar da petrolün rolünün ve öneminin farkında. Bu işi Osmanlı ile götürmeye karar veriyorlar. Petrol onların toprak Osmanlı'nın. Savaşa da sistemli biçimde hazırlanıyorlar. Asker ve silah taşımak için Bağdat'a demiryolunu da çekiyorlar. Osmanlı ordusunu da modernize ediyorlar. Osmanlı bahtına kapılıp gidiyor. Ama Almanlar savaşın bilinçli taraflarından birisidir.
Ne demek istiyorsunuz açıkca söylesenize. Osmanlı masum ve garibanmı demek istiyorsunuz, zorlamı katıldılar, amaçları topraklarınımı korumaktı,.....? Bu emperyalist paylaşımdam Osmanlı (eğer almanlar kazansaydı) bir pay almayacamıydı,...... demek istiyorsnuz? Nedir bu gizli Osmanlı hayranlığı, savunuculuğu,....? Osmanlının o dönem güçsüz oluşu onun asla iyi olduğunu, masum olduğunu,.... açıklamaz demi. Adamlar hayatları boyunca yayılmacı olmuşlar, son dönemlerde kafalarına iyice taş yemişler, işgal ettikleri halklar bağımsızlıklarını kazanmışlar veya bir kısmıda başka yayılmacıların eline geçmiş. Tabiiki Osmanlı bu savaşı kendi geleceği için bir umut olarak görmüştür ve gene eski günlerdeki gibi yayılmacılığına devam etmek amacını taşımıştır ama tabiiki yanlış hesap Bağdat'tan döner misali sonunda tüm varlığını kaybetmiştir. Ben niyete bakarım ve niyetleri yayılmacılıktı nokta.
Okuduğunu anlamaktan aciz olduğun gibi tarih de bilmiyorsun. Tarihsel materyalizm savaşları toplumsal düzenlere ve sınıflara bağlar. Tabii sahte Marksist-Leninistler tarihsel materyalizmi nereden bilecek? Çökmekte olan bir feodal yapı olan Osmanlı ile kapitalizim o dönemdeki kralı olan emperyalist Almanya, İngiltere ve Fransa bir midir? Belirleyici olan Osmanlı'nın siyaseti değil, dönemin büyük emperyalist devletlerinin siyaseti. Osmanlı sürüklenip duruyor. Topraklarını korumaya çalışıyor ama, ne yapacağını bile bilmiyor. Padişah dahil kimisi İngilizci, Enver-Talat ve İttihatçılar Almancı, Rusçu olan bile var. Olaylara tarihsel materyalizm açısından bakmazsan gerçekleri her söyleyeni Osmanlıcı sanırsın. Benim Osmanlıcılıkla ne ilgim olabilir? Bir yerde CHP kuyrukçusu yazıyorsun, öteki yerde Osmanlıcı. Düştüğün zavallı durumun farkında mısın?
Zaten herşeyi anlayan sizin gibiler. Kibirliliğinizden dolayı bir hiçlikten kurtulamıyorsunuz. Çok bilmişlik sizi bu gülünç duruma getiriyor. Bırakın bu kibirliliği ve çok bilmişliğide ayaklarınız yer bassın. Siyasal bir hiçlik, haşk nezdinde bir hiçlik,.... ama genede ayakları yere basmaz, çok bilmişliğe devam. İatediğinizi söyleyin, ateş olasın cürreniz kadar yakarsınız ve cürrenizde belli klavya sosyalisti seni. Tuzun kuru nasıl olsa işin var gücün var,.... Ne anlarsın sen fakirden, sömürülenden,..... Klavya başı sosyalistlikten başka ne beklenilirki. Beceremeyince koşullar yok deyip işin içinden kendilerini sıyırırlar. Açıkca Osmanlıyı savunuyorsun birde tutdurmuş diyalektikten, sosyalistlikten,.... bahsediyorsun. Git bunu kendin gibilere anlat bana değil.
1914'te Osmanlı'nın yayılmacı hali filan kalmış değildir. Feodal büyük devletler çoktan bitmiş, kapitalizm dört nala ilerliyor ve kapitalizmin emperyalizmi var o dönemde. Osmanlı'nın feodal düzeni tedavülden çoktan kalkmış. Osmanlı, ölümü bekleyen, dişleri dökülmüş, ömrü bitmiş, yaşlı bir kaplan ne kadar saldırgan olabilirse, ancak o kadar saldırgandır.
Almanya'nın durumu ise değişik. Savaş zaten sosyalist tarihçiler tarafından 1. emperyalist paylaşım savaşı olarak adlandırılmaktadır. Bir tarafta İngiltere ve Fransa öteki tarafta Almanlar. Ama. hem Avrupa'da genişlemek ve tartışmalı toprakları ele geçirmek, hem de petrol bölgelerine uzanmaktır. Petrolcülerin ilk savaşı budur. Bu topraklar ise ya Osmanlı'nın hakimiyetinden yeni çıkmış veya hala Osmanlı hakimiyetindedir. İngilizler, Fransızlar ve İtalyanlar bu toprakların peşindedir. Tabii Almanlar da petrolün rolünün ve öneminin farkında. Bu işi Osmanlı ile götürmeye karar veriyorlar. Petrol onların toprak Osmanlı'nın. Savaşa da sistemli biçimde hazırlanıyorlar. Asker ve silah taşımak için Bağdat'a demiryolunu da çekiyorlar. Osmanlı ordusunu da modernize ediyorlar. Osmanlı bahtına kapılıp gidiyor. Ama Almanlar savaşın bilinçli taraflarından birisidir.
Ne demek istiyorsunuz açıkca söylesenize. Osmanlı masum ve garibanmı demek istiyorsunuz, zorlamı katıldılar, amaçları topraklarınımı korumaktı,.....? Bu emperyalist paylaşımdam Osmanlı (eğer almanlar kazansaydı) bir pay almayacamıydı,...... demek istiyorsnuz? Nedir bu gizli Osmanlı hayranlığı, savunuculuğu,....? Osmanlının o dönem güçsüz oluşu onun asla iyi olduğunu, masum olduğunu,.... açıklamaz demi. Adamlar hayatları boyunca yayılmacı olmuşlar, son dönemlerde kafalarına iyice taş yemişler, işgal ettikleri halklar bağımsızlıklarını kazanmışlar veya bir kısmıda başka yayılmacıların eline geçmiş. Tabiiki Osmanlı bu savaşı kendi geleceği için bir umut olarak görmüştür ve gene eski günlerdeki gibi yayılmacılığına devam etmek amacını taşımıştır ama tabiiki yanlış hesap Bağdat'tan döner misali sonunda tüm varlığını kaybetmiştir. Ben niyete bakarım ve niyetleri yayılmacılıktı nokta.
Okuduğunu anlamaktan aciz olduğun gibi tarih de bilmiyorsun. Tarihsel materyalizm savaşları toplumsal düzenlere ve sınıflara bağlar. Tabii sahte Marksist-Leninistler tarihsel materyalizmi nereden bilecek? Çökmekte olan bir feodal yapı olan Osmanlı ile kapitalizim o dönemdeki kralı olan emperyalist Almanya, İngiltere ve Fransa bir midir? Belirleyici olan Osmanlı'nın siyaseti değil, dönemin büyük emperyalist devletlerinin siyaseti. Osmanlı sürüklenip duruyor. Topraklarını korumaya çalışıyor ama, ne yapacağını bile bilmiyor. Padişah dahil kimisi İngilizci, Enver-Talat ve İttihatçılar Almancı, Rusçu olan bile var. Olaylara tarihsel materyalizm açısından bakmazsan gerçekleri her söyleyeni Osmanlıcı sanırsın. Benim Osmanlıcılıkla ne ilgim olabilir? Bir yerde CHP kuyrukçusu yazıyorsun, öteki yerde Osmanlıcı. Düştüğün zavallı durumun farkında mısın?
Zaten herşeyi anlayan sizin gibiler. Kibirliliğinizden dolayı bir hiçlikten kurtulamıyorsunuz. Çok bilmişlik sizi bu gülünç duruma getiriyor. Bırakın bu kibirliliği ve çok bilmişliğide ayaklarınız yer bassın. Siyasal bir hiçlik, haşk nezdinde bir hiçlik,.... ama genede ayakları yere basmaz, çok bilmişliğe devam. İatediğinizi söyleyin, ateş olasın cürreniz kadar yakarsınız ve cürrenizde belli klavya sosyalisti seni. Tuzun kuru nasıl olsa işin var gücün var,.... Ne anlarsın sen fakirden, sömürülenden,..... Klavya başı sosyalistlikten başka ne beklenilirki. Beceremeyince koşullar yok deyip işin içinden kendilerini sıyırırlar. Açıkca Osmanlıyı savunuyorsun birde tutdurmuş diyalektikten, sosyalistlikten,.... bahsediyorsun. Git bunu kendin gibilere anlat bana değil.
Sende utanma da yok. Tarih de bilmiyorsun. Okuduğunu da anlamıyorsun. Kafan da çalışmıyor. Sen bu söylediklerini git sade vatandaşların gittiği kahvehanelerde söyle bakalım. Ya kötek yersin, ya da gülerler sana. Halk nezdinde hiç olan sensin. Utanmaz adam, kaç kere söyleyeceğiz, tarih sınıfların mücadelesidir. Savaşlar da hakim sınıflar tarafından çıkarılır. Hangi sınıf çağın en ileri noktasındaysa savaşı o çıkarır. Kapitalizmin emperyalizmi çağında geri kalmış feodallere iş mi düşer? Önce bunu öğren. Yok Osmanlıymış, yok şu yok bu. Zavallı.