Erkeklerden nefret ettiğimin farkındaydım; fakat bu sırrı uzun yıllar başarıyla sakladım. En çok nefret ettiğim erkekler bana öğüt vermeye kalkışanlar ya da beni yaşadığım hayattan kurtarmak istediğini söyleyenlerdi. Onlardan daha çok nefret etmem benden daha iyi olduklarını ve yaşamımı değiştirmek için bana yardımcı olabileceklerini sanmalarındandı. Şövalye gibi görürlerdi kendilerini; başka koşullarda oynayamadıkları bir roldü bu. Benim düşük bir insan olduğumu anımsatarak kendilerini soylu ve üstün hissetmek isterlerdi. Kendi kendilerine "ne harika bir insanım ben. şu sürtüğü çok geç olmadan bataktan çıkarmaya çalışıyorum" derlerdi.

Onlara bu rolü oynama fırsatı vermezdim. her allahın günü beni döven bir adamla evliyken hiçbiri beni kurtarmaya yanaşmamıştı. Aşık olma aptallığım yüzünden kalbim kırıldığında hiçbiri yardımıma koşmamıştı. Bir kadının hayatı gerçekten acınacak bir hayattır. Oysa bir fahişe biraz daha iyi durumdadır.

Bu yaşamı istediğim için seçtiğime kendimi inandırabilmiştim. Beni fahişelikten kurtarmak isteyenleri reddedebilmem fahişelikte ısrar etmem bunun benim seçimim olduğunu ve birazcık özgürlüğüm en azından birçok başka kadından daha iyi bir durumda yaşama özgürlüğüm olduğunu kanıtladı bana.

Bir fahişe hep evet der sonra fiyatını söyler. Hayır derse fahişelik hayatı sona erer. Ben kelimenin tam anlamıyla fahişe değildim arasıra hayır derdim. Bunun sonucunda fiyatım hep arttı.

Çok başarılı bir fahişe olmuştum ve en yüksek fiyatı alıyordum; çok önemli insanlar bile benim için yarışıyorlardı. Bir defasında böyle önemli adamlardan birini reddettiğim için beni hapse attılar. Büyük paralar ödeyerek çok pahalı bir avukat tuttum kendime. kısa süre sonra serbest bırakıldım. Mahkeme benim saygın bir kadın olduğuma karar vermişti. Artık onuru korumak için büyük paraların gerektiğini ama büyük paraların onuru yitirmeden kazanılamayacağını öğrenmiştim.

Gene de bir kadın olarak sahip olduğum tutarlılık ve onurdan bir an bile kuşku duymadım. Mesleğimin erkekler tarafından icat edildiğini yeryüzündeki ve cennetteki her iki dünyayı da erkeklerin ellerinde tuttuklarını biliyordum. Erkeklerin kadınları bedenlerini satmaya zorladıklarını en az para ödenen bedenin de eşlerinin bedeni olduğunu biliyordum. Bütün kadınlar öyle ya da böyle fahişeydiler. Ben akıllı olduğum için köle eş olmak yerine özgür bir fahişe olmayı yeğlemiştim. Bedenimi verdiğimde en yüksek fiyatı istiyordum. Herkesin bir fiyatı vardır ve her mesleğe bir ücret ödenir.