‘MİT yasası AKP’nin esas çılgınlık projesi’



Eski İçişleri Bakanlarından Hasan Fehmi Güneş, AKP’nin TBMM’den geçirdiği “MİT Yasası”nın bir istihbarat yasası olmadığını belirtti. “MİT Yasası”nın AKP’nin esas çılgınlık projesi olduğunu kaydeden Güneş, “MİT Yasası” ile Türkiye’nin bölünmesinin alt yapısının hazırlandığını vurguladı.

‘İstihbaratı aşan bir durum’

Apdi İpekçi’nin katili Mehmet Ali Ağca’nın yakalanması döneminde İçişleri Bakanı olan Hasan Fehmi Güneş AKP oylarıyla TBMM’den geçirilen “MİT Yasası”nı değerlendirdi. Meclisten geçirilen “MİT Yasası”nın çok tehlikeli sonuçlar doğuracağını vurgulayan Güneş, “Yeni MİT yasası bir istihbarat yasası değil. İktidar adına MİT’e her türlü operasyon yapma yetkisi veren bambaşka bir yasa. İstihbaratı aşan bir durum sözkonusu. Demokrasi dışı bir durum ortaya çıkmış vaziyette” dedi.

‘Köşk seçimiyle de bağlantılı’

AKP’nin TBMM’den geçirdiği MİT yasasının başka amaçları olduğunu ifade eden Güneş, “Bu yasa Türkiye’yi bölme yasasıdır. Türkiye’nin bölünme projesinin alt yapısı hazırlanmıştır. Bu yasanın bir uzantısı da Cumhurbaşkanlığı seçimleridir. Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde destek almak için terör örgütüyle bölünme pazarlığı yapılmasına yasal zemin hazırlanmıştır. Şimdi iktidar talimatıyla terör örgütü ile görüşmeler yapılacak ve Cumhurbaşkanlı seçimleri bağlamında özerklik pazarlığı gündeme gelecektir. Oslo’da yapılanlar suçtu, şimdi bu yasal hale getirildi. AKP iktidarının ayakta kalması, Cumhurbaşkanlığı seçiminin kazanılması için terör örgütüne her türlü taviz verilmesi gündemdedir” diye konuştu.

‘MİT denmez, Gestapo denir’

“MİT Yasası”nı AKP’nin “çılgınlık projesi” olarak adlandıran Hasan Fehmi Güneş şunları söyledi: “Türkiye’de hiçbir iktidar bu kadar çılgın bir projeye cesaret edememişti. İkinci boğaz köprüsü bu MİT yasası karşısında çok hafif kalır. Bir an önce bu yoldan dönülmelidir. Demokratik bir ülke bunu kaldıramaz. Dünyada böyle bir uygulama yok. İlk defa bu yasa ile MİT’e operasyon yetkisi veriliyor. İstihbaratı toplayacak, bunu değerlendirecek ve kendisi operasyon yapacak. O zaman bu kuruluşa MİT denmez, Gestapo denir.”

Aydınlık

Sandıklı diktatörlüğe doğru
Fatih Yaşlı

Anayasa Mahkemesi’nden döner mi dönmez mi bilmiyoruz ama artık “nur topu gibi” bir MİT yasamız var; “vesayete karşı mücadeleyle” geçen ve adeta “demokrasiye boğulduğumuz” on iki yılın neticesinde bir “istihbarat devleti”nin yasal çatısını oluşturmuş durumdayız.

Söz konusu yasayla birlikte AKP rejiminin güvenlik aygıtının merkezine MİT yerleştirilmiş, teşkilat doğrudan tek adama bağlanmış, icraatları hukuk denetiminin dışına taşınmıştır; “kanunsuzluğun kanunla tesisi” de diyebiliriz.

Peki ortada şaşırtıcı bir durum var mıdır?

Yoktur, çünkü bütün parti-devletlerinin doğasında kurumların ele geçirilip yeni rejime uygun bir şekilde dönüştürülmesi zorunlu olarak mevcuttur.

Parti-devletine dayalı rejimlerin inşa süreçlerinde partiyle devlet bütünleşir; parti, devletin bütün kurumlarını ele geçirir ve o kurumların göreli özerkliği ortadan kalkar.

Aynısı bizde de yaşanmış, devletin istihbarat örgütü, artık hükümet ve partiyle devlet aynı anlama geldiğinden ve onu da şahsında Erdoğan temsil ettiğinden, rejimin tepesindeki isim dışında kimseye hesap vermeyecek bir pozisyona yerleştirilmiştir.

İktidarın en başından beri sahip olduğu otoriterleşme eğiliminin özellikle son bir yılda hızlanmış olmasının ve bu otoriterleşmeye yasal bir statü kazandırılmasının temelde iki nedeni bulunuyor.

İlki Haziran direnişi ve sokağın gücünden duyulan korku; ikincisi ise gizli koalisyon ortağı Cemaatle yolların ayrılması neticesinde yaşanan 17 Aralık operasyonu.

Özellikle 17 Aralık’tan sonra çıkan üç yasa çok önemli: İnternet Yasası, HSYK Yasası ve son olarak MİT Yasası.

İlki iletişim özgürlüğünü kısıtlama ve medyayı sansürlemek için, ikincisi kuvvetler ayrılığını ortadan kaldırıp yargıyı yürütmeye bağlamak için ve üçüncüsü ise parti-devletinin istihbarat/güvenlik aygıtını kurumsallaştırmak için çıkarıldı.

Her üç yasa da hem demokrasinin asgari şartlarına hem de temel hak ve özgürlüklere toptan aykırı olma niteliğini taşıyor, her üç yasa da otoriter bir rejimin yasal altyapısını oluşturmaya hizmet ediyor.

AKP, bir yandan parti-devleti rejimini kurumsallaştıracak yasal düzenlemeleri yaparken, öte yandan “sonsuza kadar iktidar olma”nın hesabını da yapıyor. Cumhurbaşkanlığı seçimi ve sonrasındaki genel seçimlerin ruhunu da bu hesap belirleyecek gibi görünüyor.

Köşk'e Erdoğan’ın fiilen partili cumhurbaşkanı olarak çıkması, yani resmileşmemiş bir başkanlık sistemine geçiş, bu hesabın ilk adımı.

Erdoğan, bir anayasa değişikliğine gerek kalmaksızın ama tek adam yetkileriyle donanmış bir şekilde Çankaya’ya çıkmak ve partisini ve ülkeyi bir devlet başkanı olarak yönetmek istiyor.

İkinci adım ise genel seçime yönelik yeni düzenleme.

“Seçim barajını kaldırıyoruz” söyleminin arkasına saklanarak yapılacak yeni düzenlemeyle, ister dar ister daraltılmış bölge sistemi uygulamasına geçilsin, AKP’nin şu anki oy oranıyla daha çok milletvekili çıkarmasının önü açılacak, muhalefetin vekil sayısı ise düşecek.

Anayasanın fiilen askıya alındığı, resmen ilan edilmemiş bir olağanüstü halin tam ortasında AKP’nin parti-devleti rejimini inşa edişine tanıklık ediyoruz.

Yani karşımızda “yeni” bir olgu, “yeni” bir durum var.

Toplumsal muhalefetin bunun farkındalığıyla hareket edip hızla yeni sorular sorması ve yeni yanıtlar vermesi gerekiyor; aksi takdirde bizi bekleyen, “sandıklı diktatörlüğün” saltanatı olacak.

Yurt

Demokrasi ve özgürlük pazarlamacılığı sandıklı diktatörlükle   noktalanıyor. Bundan sonrasını düşünmek bile istemiyorum. Toplumun bu gidişi içine sindireceğini de sanmıyorum. Erdoğan Mit yasasıyla çıtayı biraz daha yükseltti. Yüzde 45'e güvenerek bunları yapıyorsa bu gidişin toplum tarafından içine sindirileceğini sanıyorsa kısa zaman sonra yanıldığını anlayacaktır. Bu toplum bu çuvalın içine sığmaz.