Geçenlerde sanırsan Metin Çulhaoğlu solda ajanlıktan bahsetmişti. Hiç bir şey yapamıyorsak, örgütlere, partilere katılamıyorsak bunu yapabilmeliyiz. Sosyalizmin ajanları olabilmeliyiz. Bulunduğumuz her yerde sosyalizmi anlatabilmeli, kendimiz örgütlü olamasak bile örgütlenmenin, partileşmenin birleşebilmenin, birlik olabilmenin önemini anlatabilmeliyiz. Sosyalist partileri önermeliyiz. Tek tek bir hiç olduğumuzu, ancak birleşme ile bu sistemi sarsabileceğimizi, yıkabileceğimizi ve daha güzel bir dünyayı kurabileceğimizi anlatabilmeliyiz. Bu da önemli. Kendimizin haklı gerekçeleri varsa bile örgütlenme ve sosyalizm konusunda hiç olmazsa kendimizi buna adayabilmeliyiz. Kendimizi dışta tutarak sosyalizmin toplumsallaşması ancak hayal olur.

Sosyalizmi anlatabilmeliyiz, sosyalist partilere katılımı sağlamalı, bu yönde propaganda yapabilmeliyiz bu doğru. Sosyalist ajanlık buna diyorsan katılıyorum. Eminim pek çok kişi de karınca kararınca bunu yapmaya çalışıyordur, elinden geldiği kadar da olsa. Ama burada şöyle bir sorun çıkıyor, anlattığımız kişiler veya genelleştirirsek toplum kendi dışında bir enerji de görmek istiyor. O enerjinin kendisini temsil edebileceğini, umut verebileceğini, mücadele etmenin değer olabileceğini görmek istiyor. Bu olmayınca bu işler pek yürümüyor. Örgütlü yapılarda nispeten kolay. Sendikalarda, meslek odalarında, yaşamlarının gereği örgütlü olmak zorunda olanlar için nispeten kolay. Topluluk içinde bu tür konuşmalar daha etkili olabiliyor ve sonuç alınabiliyor. Onların dışında, örgütsüz insanlar için zor. Bu söylediklerim senin söylediklerinin anlamsız ve yararsız olduğu anlamına gelmesin. Tam tersine katılıyorum ve önemsiyorum. Koşullar ne kadar olumsuz olursa olsun, sosyalizmi her yerde ve her koşulda anlatabilmeli ve örgütlenmenin gereğinin ısrarla tekrar tekrar anlatılabilmeli. Örgütlere de büyük bir görev düşüyor demek istiyorum.