Kemal Okuyan'ın bugün sol haber'deki yazısını okuyunca, böyle bir başlık atma geldi içimden. Günlerdir   sosyalistlerin etkin bir güç olmadığı konuşuluyor ve bu yüzden ittifaklara yönelmesi konusunda tartışmalar sürüyor. Kemal Okuyan bu konuya bir ölçüde açıklık getirmiş.

İttifaklar ve yük boşaltmak
Kemal Okuyan

Geçenlerde Tunç Sipahi yazdı, ittifaklar az-çok eşit güçler arasında hayata geçebilir. Birbirinin kaderini belirleme, birbirine etki edebilme, birbirine mahkum olma ve birbiriyle hegemonya mücadelesine girme…

Marksist anlamıyla ittifak budur ve hegemonik unsur olma şansı bulunmayan bir müttefiklik ilişkisine girmek devrimci hareketlerin siciline ancak trajik sonuçlarla yazılmıştır.

O halde, “güç” kavramı üzerinde durup, onun nasıl ölçüleceğine karar vermek gerekiyor.

Temsil etme iddiasını taşıdığı toplumsal kesimler içindeki örgütlülüğü bir siyasi hareketin gücünü sınayabileceğimiz önemli kriterlerdendir. Bu anlamda Türkiye’de komünistler, işçi sınıfı içinde tuttukları yer göz önüne alındığında, henüz bir güç olarak nitelendirilemez. Bir ulusal hareket olarak Kürt siyaseti ise, taşıdığı sıfata uygun bir toplumsallığa yerleştiği için gerçek bir güçtür.  

Örgütlü davranabilme ve yandaşlarını harekete geçirebilme yeteneği, iç dokunun sağlamlığı da bir siyasi hareketin gücünü değerlendirebileceğimiz ölçütlerdendir. Yunanistan’daki son seçimlerde kendisinden yedi kat daha fazla oy alan Syriza’yla karşılaştırıldığında Komünist Parti, bu bağlamda tartışmasız daha güçlü bir partidir.

Mücadelecilik, direngenlik ve düşmanına zarar verebilme yeteneği de güç tanımı içinde özel bir yere sahiptir. Küba’da Fidel’in gerilla hareketi, başlangıçta oldukça sınırlı bir kuvvete dayanmasına rağmen, güçlü bir siyasi aktördü. Burada yalnızca “askeri” bir nitelikten söz etmediğim, herhalde anlaşılmaktadır. 26 Temmuz Hareketi, Batista diktatörlüğünün zayıf noktaların teşhis etme ve oralara etkili siyasi darbeler vurma konusundaki ustalığı nedeniyle de çok güçlüydü.

Başka siyasi hareketleri ve onların tabanlarını etkileyebilmek de güç tarifinin bileşenlerindendir. Siyaset dinamik bir olgudur ve “güç” anla değil de süreçle ilgili bir tanımlamadır. Sınırlı bir toplumsallığa oturan bir siyasi hareket, başka öznelerin alanına müdahale yeteneği kazandığı ölçüde güçlenir ve önemsenmesi gereken bir güç olur.

Bununla bağlantılı olarak, siyasi aktörler ideolojik-siyasi ağırlıkları, tutarlılık ve üretkenliklerine göre de tasnif edilebilirler. Söz gelimi Cumhuriyet Halk Partisi’ni, bir sistem partisi olarak asıl zayıf düşüren, aldığı oy değil, siyasi ve ideolojik kimliksizliği, deyim yerindeyse yetmezliğidir.

Görüldüğü gibi, ilk sözünü ettiğimiz kriteri dışarıda bıraktığımızda, Türkiye’de sosyalist solu bir siyasi güç olarak nitelendirmekte sakınca bulunmuyor.

Ve bir de seçmen sayıları var. Solun elinin en zayıf olduğu düzlemin bu olduğunu kavramak için AKP Türkiyesi’nde 12 yıl talim görmek gerekmiyordu. Evet, dünya tarihinde solun seçim başarısı elde ettiği örnekler var ama bunlara dikkatle bakıldığında ya diğer güç kriterlerine kıyasla daha düşük bir profil sergilendiği ya da sandık zaferlerinin güçlü olunan ve asıl olunması gereken bazı kriterleri aşındırdığı hemen fark edilir.

Bugünün Türkiyesi’ne geldiğimizde ise, sol seçmen bazında bir güç değil, küsurattır.

Seçim düzlemindeki bir sıçramanın birçok sorunu çözeceği iddiası, sınıf mücadelesine ve devrimler tarihine ilişkin son derece yüzeysel bir bakışın ürünüdür. Kuşkusuz emekçi halkın adına yazan bir seçim başarısının sermaye egemenliğinde kayda değer bir meşruiyet krizi yaratması, o ana kadar gerçek bir “güç” olarak görülmeyen devrimci hareketin halk nezdinde inandırıcılığının artması mümkündür.

Ancak, bu seçimleri bir enstrüman olarak daha bütünlüklü bir bağlama yerleştirmek ve asli-temel stratejik unsur haline asla getirmemekle mümkündür.

İttifaklar diyorduk… İttifaka giren aktörler arasındaki güç dengeleri diyorduk…

Seçimler, Türkiye’de devrimci solun zayıf karnıdır ve güçlü olduğu, olması gereken alanları boşaltarak bir seçim ittifakına girmesi önerilmektedir.

Uçak yükselsin diye yüklerinizi boşaltacaksınız. Ancak unuttunuz, uçağınız zaten o değerli yükleri bir yere taşımak için havalanmıştı!

"Seçimler, Türkiye’de devrimci solun zayıf karnıdır ve güçlü olduğu, olması gereken alanları boşaltarak bir seçim ittifakına girmesi önerilmektedir. "

Doğru, seçimler Türkiye solunun zayıf karnıdır ama neden böyledir, neden onlarca yıldır bu sorun aşılamamıştır beya aşılamayacak bir sorunmusur bunu açıklamıyor   K. Okuyan.

Ama   Türkiye solunun güçlü olduğu, olması gereken alandan boşaltılarak   bir seçim ittifakına girmesi önerilmektedir derken ne yazıkki böyle bir iddianın ayakları yere basmıyor. Hangi alanda kimden güçlüde o alandan boşaltılmak isteniyor? Bu noktanın doğru anlaşılması için iddia sahibinin konuyu açması ve netleştirmesi gerekli. Aksi taktirde söylediklerinden sadece "oynamak istemeyen gelinin yerim dar" demesi gibi bir anlam çıkar.

Alişan sen yazıyı okuduğundan emin misin? Çünkü Kemal okuyan gayet net bir biçimde ne demek istediğini açmış. Lütfen bir daha ve tam bir şekilde oku...

Tekrar okudum ve gene aynı sonuca vardım. Yanlış anladığım nokta neresi?
Sen benim yazdığımı doğru anladınmı? Veya ne anladın?
K. Okuyan   seçimler Türkiye Solunun zayıf noktası diyor, yani Türkiye solu seçimle herhangi bir güç göstermiyor diyor. Ben doğru söylüyor diyorum ve kendisinin bu güçsüzlüğün nedenlerini ve nasıl aşılması gerektiğini söylemiyor diyorum.
Diğer iddiasida Türkiye solundan güçlü olduğu ve olması gerektiği alanları boşaltarak seçim ittifakına girmesi bekleniyor diyor. Bende nerede ve hangi güçleri var diye soruyorum?
Ben niyet okumuyorum, yazarın lkendi kaleminden yola çıkarak, alıntı yaparak görüşümü bildiriyorum.