Dalga mı geçiyorsunuz?

"Çünkü devrimci bir sınıf siyasetinin eksikliğini işte Şafak, işte Bahtiyar ve diğerleri ödüyorlar. Siz ödemiyorsunuz beyler!"



M. Birtan Altan

Birileri eylemlerin CHP'yi iktidar yapmamak için yapıldığını yazıp çiziyor.
Diğerleri eylemlerin AKP'nin meşruluğunu güçlendirdiğini yazıp çiziyor.
Birileri eylemlerin savcıların bağımsız yargılamalarının önüne geçildiğini söylüyor.
Diğerleri eylemlerin solun alanını kapattığından bahsediyor, daha ileri gidenleri kontracılık arıyor.

Hiçbiri değil! Hiçbiri değil!

Fidan gibi umutlu, çınar gibi sağlam, okyanus gibi zengin gençler, ölüme gidiyor.
Çünkü bu toprakların gençleri, kadınlı erkekli yiğittir. Bu kadar basit!
Sorun nerede mi? Sorun işçi sınıfının, sınıfsal bir bilinçle siyaset sahnesine çıkamayışında. İşte sorunu burada arayın.

Ve eğer kalbiniz soldan atıyorsa, öfkeden kuduruyorsanız, örneğin, o gençlerin konuşmasını dinlerken siz de ayağa kalkıp saygı duruşuna geçmişseniz, ağlamaklı ve öfkeli...

Şimdi yapacağınız, yapacağımız bir şey var.
O da işçi sınıfını siyaset sahnesine taşımak. Yaklaşık 250 senedir biricik gücümüz buradadır.

Lenin'in ağabeyi için üzülmediğini mi sanıyoruz? Öfkeden kudurmadığını mı? Fakat Lenin de buradan bakmıştı. Ağabeyini yüreğinin tam ortasına alarak, sınıfsal siyaseti aklının ortasına çakarak yürüdü...

İddialara gelelim. Çok basit. CHP'nin, AKP'nin, MHP'nin, Vatan Partisi'nin, genelkurmayın ve diğer devlet organlarının eylemlerle ilgili açıklamalarını okuyalım. Birebir aynıdır efendim. Birebir aynı.

Onlar kandan beslenirler. Kandan ve gasptan. Berkin Elvan'ın ailesini tüm haklılıklarına rağmen haksız gibi hissettiren burasıdır, bu kurumların ideolojik basıncı...
AKP'nin elinin güçlenmesiymiş. Ne eli, ne kolu? 12 senedir katlettikleri, işkencede öldürdükleri, üzerine bombalar yağdırdıkları insanların hesabını tutan var mı? Öldürdükleri kadınların? Öldürdükleri işçilerin? Katlettikleri ağaçların? Oksijensiz bıraktıkları suyun?
Yargıymış... Balyoz? Ergenekon? KCK? Devrimci Karargah? Oda TV? Ali İsmail Korkmaz? Ethem Sarısülük? Abdullah Cömert? Medeni Yıldırım? Madımak? Faili meçhuller? Kabataş?
Ne yargısı? Hangi yargı?
İnsanları eylemleri ve eylemcileri sorgulamaya iten de burasıdır. Şafak, İstanbul Üniversitesi'nde okuyan, hukuk öğrencisi devrimci bir genç.
Tecavüze uğrayan, gasba uğrayan bir kadın görse ölümü göze alarak adamın üzerine atlayacak o gençlerden... Bizim gencimiz!
Daha açık konuşalım. Devrimci mücadele ile tanışan tüm gençler, aynı ontolojik ve epistemolojik süreçlerden geçerler. O süreçlerin sağlıklı bir hatta yerleşmesinin biricik yolu doğru bir program ve strateji sahibi bir örgütlenmedir. Bize göre doğru, işçi sınıfının siyaset sahnesine çıkartılmasıdır.
Bu sebeple ayrı hatlardayız ve programatik hattımız, stratejimiz farklı eylem tarzlarına işaret ediyor. Bundan öte, kendinizi Şafak'tan ve Bahtiyar'dan ne kadar uzaklaştırırsanız o kadar sağcılaşırsınız.
Bundan ötesi bizden uzak olsun. Üstün akıllarınız ve muhteşem analizlerinizle birlikte bizden uzak olun.
Çünkü devrimci bir sınıf siyasetinin eksikliğini işte Şafak, işte Bahtiyar ve diğerleri ödüyorlar. Siz ödemiyorsunuz beyler!
İşte bu kadar.