Başarmamak için hiçbir neden yok



KONUK YAZAR: FİKRET BAŞKAYA

AKP tipik bir burjuva partisi değil. Politik İslamcı bir parti. Dolayısıyla ‘oyunun kurallarına’ uygun davranmayı reddediyor. Laikliğin iflah olmaz düşmanı. Tabii yasal, kurumsal çerçeveyi ve teamülleri de sürekli aşındırarak yol alıyor. Amaç şeriat düzenini tesis etmek olunca, yasaları, kuralları, teamülleri, etiği yok saymak işten bile değildir… Zira, üzerinde durduğu zeminle tam bir uyumsuzluk halinde…

Güya bütün bunları da, kendinden menkul bir ‘şeriata’ dayandırıyor… Verili olanı tasfiye ediyor ama ‘yeni bir şey’ yapma yeteneği yok. Malûm, ‘Politik İslam’ın’ alternatif bir toplum projesi yoktur… Çözümü geride arıyorlar… Tarihte geriye dönüş mümkün olsaydı, işler ne kadar kolay olurdu… 40 yaşındaki adama 8 yaşındaki çocuğun ceketini giydirebilir misiniz? O zaman geriye şeriat soslu bir neoliberalizmi dayatmaktan başka yapabilecekleri bir şey kalmıyor… Dini, ülke zenginliğini, bütçeyi, hazineyi, ‘müşterekleri’ yağmalamak, talan etmek için kullanıyorlar… Din onlar için kitleleri aldatmanın bir aracı, bir şov malzemesi…

AKP seçimle gelse de seçimle gitmek istemez. Bir kere kendini ‘vazgeçilmez’ olarak görüyor… “Bizsiz olmaz” diyor. Bekayı dillerine dolamalarının nedeni bu… Biz gidersek devlet çöker, Türkiye yok olur… safsatasını dillerinden düşürmüyorlar ama bunu inanarak söylediklerini sanmıyorum. Zira, gitmenin maliyeti çok büyüktür onlar için… Yağma ve talana o kadar alıştılar ki, ‘ballı böreği’ bırakmak çok zor. İkincisi, o kadar büyük suça bulaştılar ki, iktidardan düştüklerinde mutlaka yargılanacaklarını, hesap vereceklerini biliyorlar… Israrla ve her şeye rağmen iktidarda kalmak istemelerinin nedeni bu… Hile, yalanla ve manipülasyonla bir yere kadar denecektir…

Hukukun bu kadar ayaklar altına alındığı, kurumların çökertildiği durumda, İstanbul seçim skandalı neden şaşırtıcı olsundu? İnsanlar olmayan şeyleri varmış gibi görme eğilimindeler maalesef… Bu durumda yapılması gereken şey, tüm muhalefet bileşenlerinin 23 Haziran seçimlerini boykot etmesidir… “Biz bu sefil oyuna ortak olmayız” demeleri lâzım… Zira, bu sefer seçim sonuçlarına razı olmayan bu iktidar, 23 Haziranda fikir mi değiştirecek? Aslında bu iktidar gününü çoktan doldurdu… Her şeyi çökerttiler… Bütün gösterge ışıkları ‘kırmızıda’… Eğer, boykotta anlaşma sağlanamaz ise, muhalefetin ikircikli olmayan bir tarzda seçime ‘asılması’, güçlü bir ‘demokrasi cephesi’ oluşturması gerekiyor… Bu durum politikleşmeyi güçlendirebilir, insanların gerçek birer ‘politik özne’ olmasını sağlayabilir ki, bu çok büyük bir kazanım demektir…

O halde iki şey: Birincisi, ‘fotoğrafı netleştirdikleri’ için YSK’ya teşekkür etmek gerekiyor. Bu durum, muhalefetin ‘gerçek muhalefet’ olabilmesi için potansiyel bir fırsat sunuyor; İkincisi, ‘muhalefetin’ de bu süreçte kendini yenilemesi gerekiyor… Zira, ‘yeni durum’ yeni yaklaşımları, yeni perspektifleri, yeni yöntem ve araçları gerektiriyor… Artık hiç bir şey eskisi gibi değil… Zeminin kaydığının bilincinde olmak ve gereğini yapmak gerekiyor… Başarmamak için de hiç bir neden yok! Bu bir haysiyet mücadelesidir ki, orada kaybetmek diye bir şey yoktur…

https://www.birgun.net/haber-detay/basarmamak-icin-hicbir-neden-yok.html

AKP tipik bir burjuva partisi değil. Politik İslamcı bir parti. Dolayısıyla ‘oyunun kurallarına’ uygun davranmayı reddediyor. Laikliğin iflah olmaz düşmanı. Tabii yasal, kurumsal çerçeveyi ve teamülleri de sürekli aşındırarak yol alıyor. Amaç şeriat düzenini tesis etmek olunca, yasaları, kuralları, teamülleri, etiği yok saymak işten bile değildir… Zira, üzerinde durduğu zeminle tam bir uyumsuzluk halinde…

Yazısının bütünlüğü açısından belki öyle gerektiriyor, ama bana da garip gelmeye başladı bu AKP yorumları! Sadece garip de değil, aynı zamanda üzüntü verici! Neden her defasında AKP'nın tipik, sıradan bir burjuva partisi olmadığını vurgulamak zorunluluğu hissediyoruz. Neden AKPNin diğer düzen partilerinden farklı bir parti olduğunu tekrar tekrar yinelemek zorunda kalıyoruz? Özellikle solcu, sosyalist ve hatta komünist olduklarını söyleyen kişi ve çevrelere dönüp ''AKP sıradan bir burjuva partisi değildir'' diye seslenmek veya bir yazıya başlarken bu şekilde neredeyse bir mottoya dönüştürülmüş bir cümleyle başlamak neden gerekli olsun ki?

AKP tipik ve sıradan bir burjuva partisi değildir. AKP'nin yerelde veya merkezi iktidarda bulunduğu her an, her gün solun ayaklarını bastığı zeminin ayaklarının altından   kayması ve dinci gericiliğin yükselmesine yol açan iklimin siyasal ve toplumsal alanda daha   etkili hale gelmesi ve yaygınlaşması demektir. Bu temel gerçeklik görülmeden, saptanmadan güncel siyasete etkin müdahalede bulunmak mümkün değildir. ''Hepsi aynı'' yaklaşımı bunun için yanlıştı. AKP'yi sıradan bir burjuva partisi haline dönüştüren yorumlar -ne söylerse söylesin- bu yüzden yanlıştı ve sakıncalıydı. Seçimlerde AKP karşıtlığının öneminin bu yüzden altı çizilmeliydi. Burada üzerinden atlanılmaması gereken bir konu var: Komünistlerin bağımsız bir siyasi çizgi izlemesi, kendi örgütlemesini öne çıkarması, seçim gibi toplumsal politizasyonun yükseldiği zaman ve ortamlarda kendi propaganda ve ajitasyonlarını dile getirmesi ne kadar olağansa, bunu yaparken AKP'yi sıradanlaştıran ve toplumsal muhalefetle aynılaştıran bir söylemde bulunulması o oranda eksiktir, yanlıştır. Sorun, bu koşullarda ''ama biz komünistiz'' sözünü bir tekerleme olmaktan çıkarmaktır. Sosyalizmin temel ideolojik doğruları AKP gerçeğini önemsizştirmek için kullanılmamalıdır. AKP gerçeğini önemsizleştiren ve Erdoğan'ı sıradan, tipik bir burjuva lider olarak yorumlayan bir yazı istediği kadar sosyalizmin ideolojik ve kuramsal doğruları üzerinde tepinmeye çalışsın, yanlıştır.

Fikret Başkaya yazısının bütünde   bu tür yanlışlara hiç düşmemiş, yazıyı   buraya alışımın nedeni de buydu! Şunu da eklemeliyim, Başkaya yazısında ''ama sosyalistler hükümeti devirmek için değil düzeni devirmek için mücadele ederler'' doğrusunu yinelememekle de bir ''ulusalcı'' olmuyor. Artık şu insanı zıvanadan çıkaran ezberci alışkanlıklardan sıyrılmanın zamanı geldi de geçiyor.