Fotoğraflarına bakamaz oldum. Tanınmaz hale geldiler. Bir insanın bunu yapmaya hakkı olmamalı. ''Beden de benim yaşamım da, istediğime karar veririm'' demek bana bir devrimci eylem gibi gelmiyor. İnsan bedenine bunu yapmamalı,   insan bedenini ölüme yatırmamalı. İnsan ölümü yaşama tercih etmemeli...


Grup Yorum üyelerinden söz etmeye çalışıyorum. Bedenlerini ölüme yatırmışlar, ''ya ölüm ya zafer'' diyorlar. İstedikleri Grup Yorum üzerine baskıların son bulması, tek arzuları halkının yaşamdan damıttığı türküleri söylemek. Grup Yorum daha güzel bir dünyanın özlemini notalara dökmüşler, güzelliği ve umudu çoğaltıyorlar. Ama bu konuda haksızlar, yanılıyorlar, yanlış yapıyorlar; karanlığa karşı aydınlığı seçenlerin üzerinde her zaman baskı olacağı, her zaman türlü türlü zorbalıklarla karşılaşılacağı, haksızlıkların ve ölüme kadar varan çeşit çeşit işkencelerin reva görüleceği bilinmez mi? Çayanlar öldürülmedi mi, Denizler asılmadı mı, ''Ser verip sır vermeyen yiğitlerin'' İbrahimlerin hayatlarına işkence evlerinde son verilmedi mi? Onlar susturmaya çalışacak, ölümü savunacak, biz yaşamı savunacağız. Seslerimizi seslerimize katıp çoğaltacağız, onlar acıyı savunacak biz acıyı bile bal eyleyeceğiz, onlar ölüm tacirliği yapacak biz ne olursa olsun yaşamı savunacağız.

Yok öyle, yaşamı ölüme yeğlemek...Bedeni ölüme yatırmak...

Kendi iradesiyle insanın yaşamına son vermesi, bedenini ölüme yatırması bana devrimci bir eylemmiş gibi gelmiyor. Denizlerin idamı yaklaştığında   ölüm orucu kararı alınır, seslerini dışarıya duyurabilmek adına... Avukatları Halit Çelenk bu kararlarından vazgeçirir. Bedeni yorulmuş, güçsüz ve ayaklarının üzerinde bile duramayan bir Deniz'in düşmanlarını sevindireceği, dostlarını ve yoldaşlarını üzeceğini söyler. Haklıdır, Deniz de hak verir ve kabul eder. Ölüm orucundan vazgeçilir. Denizler faşizmin o en son durağında daraağacında bile yaşamı savunmuştur. Gelecek güzel günlerin özlemi ve ümidiyle:

''Yaşasın tam bağımsız Türkiye'' derken,
''Yaşasın Marksizm Leninizmin yüce ideolojisi'' derken
''Yaşasın Türk ve Kürt halklarının bağımsızlık mücadelesi''
''Kahrolsun emperyalizm'' derken.
Ve,   ''yaşasın işçiler, köylüler'' derken..

Ve cellat o kirli, o hain elleriyle o yağlı urganı boynuna geçirirken, ölüme de bir kaç dakika kalmış iken ve ayağının altındaki tabureyi tekmelerken Deniz...-ölüme karşı yaşam diye haykırıyor, yaşamdan ve gelecek güzel günlerden yana bir tavır koyuyordu...

Yaşamalı, nasıl olursa olsun, ille de yaşamalı.

Yaşamak başlıbaşına bir devrimci eylemdir, Ölüme başkaldırıdır. Başkaları ne der, bilmiyorum, bilmek, ölümü intiharı kutsamak da istemiyorum...
Yaşamak, illaki yaşamak...
Ne olursa olsun yaşamak,
Gerektiğinde direnerek yaşamak!

****
Mahkeme ''zorla hastaneye yatırma'' kararı almış. Zor sözcüğünün kendisi itici, insanı rahatsız ediyor. Ama Grup Yorum'un artık yaşama dönme iradesi göstermeleri gerekiyor. Grup Yorum kolay ortaya çıkmıyor, devrimciler, sosyalistler kolay yetişmiyor. Bir insanın kendi bedeni konusunda böyle bir eylem yapmaya hakkı olmamalı.


Grup Yorum'a ihtiyacımız var!
Yaşam'a da...

Grup Yorum üyesi Helin Bölek...
Israr ve inatla sürdürdüğü ölüm orucunun 288. gününde...
Yaşamını yitirdi.


Sözün bittiği yer...
Ne diyelim:
Işıklar yağsın üzerine.

Ölüm orucu bu kez genç bir avukatın yaşamının sonlanmasına neden oldu. Bu kaçıncı böyle. Burada sadece Helin ve Ebru'nun adı geçiyor ama o kadar çoklar ki...


Bir üstte yazmaya çalıştım, ölüm orucu asla benimsenmemesi gereken bir eylem ve direnme çabasıdır. Sol bu eylem türünü, bu direnme biçimini mutlaka karşısına almalı ve kendi muktesebatından çıkarmalıdır. Bu direnme, sesini duyurma ve protesto etme biçiminin karşısında olduğunu yüksek sesle dile getirmelidir. ''Adil yargılanma isteği''nin eyleme dökülme biçimi bedeni ölüme yatırmak olmamalıdır. Bu protesto biçimi ölümle ilişkilendirilmeden çok daha farklı biçimlerle gerçekleştirilebilir, gerçekleştirilebilmeli.

Ebru Timtik ölüm orucuyla hayatınıyitirdi.
Sözün bittiği yer artık burası.
Işıklar yağsın üzerine.