Hastaydı, hastaneye yatmıştı, ama beklenmiyordu, aklımıza bile gelmiyordu. Ama işte, ölüm diye bir gerçek var. Ne zaman geleceği belli değil. Geliyor ve sevilen bir insanı yaşamdan söküp alıyor.

Turgay Yıldız'ı kaybettik.


İnanasım gelmiyor. Yüreğin tam ortasına çöken bir acı da değil duyumsattığı...Sadece o değil. Garip bir yalnız kalma duygusu da çöküveriyor insanın yüreğine. Bırakıp gidivermiş gibi... Bir başına bırakmış gibi... Bir yanımız kopmuş, eksik kalmışız gibi...

Fotoğrafına baktım uzun uzun.
Gerçekten inanılır gibi değil.
Aydınlık, pırıl pırıl bir zihnin bir anda sönmesi...

Işıklar yağsın üzerine...
Yıldızlar yoldaşı olsun.


Anısına saygıyla...

Sevgili Turgay Yıldız bugün toprağa verildi. Bir yıldız daha kaydı, bir güzelliği daha verdik toprağa. Bana göre hiciv sanatının Levent Kırca'dan sonraki en yetenekli örneğiydi. Zamansız yitirdik, her ölüm zamansızdır belki ama onunkisi çok daha zamansız, çok daha erkendi.

Işıklar içinde yat, güzel insan.