Behice Boran'ın alttaki yazısına face'te rastlamıştım. Yazan arkadaştan SOLpaylaşım'da yayınlayabilmek için kaynak rica etmiştim. O da araştırarak yeterli kaynakları verdi. Böyle bir başlığımız yoktu. Açıkçası bu konuda detaylı bir yazıya da rastlamamıştım. Sadece aklımda yanlış kalmadıysa TEORİ dergisinin eski sayılarında Doğu Perincek'in bir yazısını okumuştum. O da   Behice Boran gibi bir yorumda bulunuyordu. Kitaplıkta bulabilirsem buraya aktarmaya çalışırım. Bir dönem SF'de sanırım bu konuda bir başlık   açılmıştı. Tahmin edilebileceği gibi üzerinde çok fazla sorgulama-analiz yapılmadan bir sömürge olduğu saptamasında bulunuluyordu. Daha detaylı yazı ve yorumlarla bu konu daha da zenginleştirilebilir.

Behice Boran'ın yazısı:


Kürt Sorunu ve Bilimsel Sosyalist Politika

Son yıllarda bu tartışmalarda dikkati çeken bir nokta, (Türkiye'nin) doğu bölgesinin sömürge olup olmadığı sorununun ortaya a...tılmış ve bazı çevrelerce de kabul görmüş olmasıdır. İlk bakışta (Türkiye'nin) Doğu(sun)nun sömürge olup olmadığı bilimsel bir sorun gibi görünür. Oysa sorunu ortaya atanların maksadı bilimsel bir araştırma ve tesbit yapmak değildir; maksat politiktir. (Türkiye'nin) Doğu(sun)nun sömürge olması iddiasının ardında Kürt sorununa Türkiye'nin bütününün sorunlarından ayrı, kendi başına çözüm bulunabileceği ve bulunması gerektiği görüşü vardır; bu görüşe gerekçe ve dayanak olarak sömürge savı ileri sürülmektedir. Ben burada bu sömürge tartışmasına girmeyeceğim, yalnızca sömürge olmadığı konusunda görüşümüzün kesin olduğunu belirtmekle yetineceğim.

Sömürülüyor olmak başka şeydir, sömürge olmak başka şeydir. Asıl üzerinde durmak istediğim konu, (Kürt) sorununun Türkiye'nin bütününden koparılmak istenmesi ve kendi başına, ayrı çözüm yollarının aranması çabalarıdır.

(Kürt) sorunu Türkiye sorunundan koparılamaz ve kendi başına, ayrı çözüme kavuşturulamaz. Türkiye'nin Doğusu, Batısıyla ve parçalar halinde değil, bir bütün olarak, emperyalizme bağımlı geri bir kapitalist ülkedir. Bir bütün olarak emperyalizmin ekonomik sömürüsü, politik, askeri ve kültürel nüfuz ve baskısı alındadır. Temel olgu budur ve sorun bu çelişkinin giderilmesi, bağımlı, geri kapitalist durumdan çıkılmasıdır.
Türkiye'nin tüm sorunları- Kürt sorunu dahil - bu temel olgu ışığında ve çerçeve içinde doğru değerlendirilip doğru teşhis edilebilir ve geçerli çözüm yolları saptanabilir.

Emperyalizme bağımlılığı bir yana bıralıp Türkiye'nin kendi içinde ikincil sömürü kademeleri saptayarak bunları temel olgu ve çerçeveden kopuk, kendi başlarına ele almak ve çözüm aramak çıkar yol değildir.Kürt sorunu bağımsızlık, demokrasi ve sosyalizm doğrultusunda örgütlü birleşik mücadele verilmesiyle ve sosyalizm çerçevesinde her yönüyle çözüme kavuşacaktır.

Yerel çelişkiler, Türkiye'nin bütününün emperyalizmle olan çelişkisinin iç sınıfsal temel çelişkiyle birlikte çözülmesi sonucu, çözülme olanaklanna kavuşacaktır. Sermayeyle emek arasındaki temel çelişki çözülmeden ve çözülme yolu açılmadan sömürü ve ona ilişkin baskı ve şiddet ortadan kalkmaz veya kalkma yoluna girmez.

Sosyalizmin gerçekleşmesini veya o yönde gelişmelerin olmasını beklemek uzun iş demek bir fayda vermez. Doğada olduğu gibi toplumda da nesnel gelişme yasaları vardır. İradi hareketler, müdahaleler isabetli ise bu nesnel gelişmeleri hızlandırır, değilse aksatır, ama sürecin temel seyrini değiştiremez. İrademiz dışındaki zorunlukları kabul ve ona göre hareket tarzımızı düzenleme durumundayızdır. Bu açıdan, uzun yol, kestirme yol diye bir ayrım geçerli değildir. Çıkar yol, geçit veren yol, ya da çıkmaz yol, geçit vermez yol vardır. Çıkar yol, hedefe götüren yol aynı zamanda mümkün olan en kısa yoldur. Kısa, kestirme yol yoktur ama kestirmeden gideceğim diye maceracı yollara sapma tehlikesi vardır. Bu tür sapmaların cezasını acı sonuçlarını bütün hareket çeker, kurtarmak için yola çıktıkları kitlelerin kendisi çeker.

******************************
* YÜRÜYÜŞ: 28 Mart 1978, 155.sayı.
*Sosyal Tarih yayınları, cilt 3, sah.1796