Öyle bir hikaye...

''Sosyalistleri burjuva partilerini desteklemeye çağrıyorsun'' dedi. Hiç yanıt vermedim. Çoktandır karşılaşmıyorduk. Bu kez yine Kadıköy'de bir kitapçının raflarına bakarken karşılaştık. Önce ''hadi bir yerde oturup çay içelim, gündemi konuşuruz'' demişti. İstemeye istemeye kabul ettim. O zaman sordu ve sustuğumu görünce diretti: ''Sosyalistlerin burjuva partilerini desteklemesi bir komüniste yakışır mı?'' Açıkçası   yanıt vermek istemiyordum; samimi olmadığına inanıyor ve hatta uzun zamandır sanal medya trolü olduğuna ilişkin hınzır bir düşünceyi de zihnimde büyütüp duruyordum. Ya gerçekten çok cahil biriydi, muhakeme edebilme becerisi yoktu, ya da gerçekten bir troldü. Daha dün ''oylar HDP'ye'' çağrıları yapan, Kürt ulusalcılığının dümen suyunda ''enternasyonalist komnist'' takılan ve aklınca kuyrukçuluğuna Marks'tan ve Lenin'den anlamadığı, sağdan soldan aşırdığı alıntılarla kılıf aramaya çalışan bir tipti. Şimdilerde keskin komünist bir role bürünmüş, öncesinde olduğu gibi şimdilerde de takındığı role uygun bir gizli AKP'cilik yapmaya çalışıyordu. HDP AKP'yle yan yana olduğunda kuyrukçuluk ve dolaylı AKP'cilik, HDP AKP'nin karşısına geçtiğinde bu kez seçimi boykot! Bir tutarlılık yok. İki tavır arasında bir tutarlılık yok. Değişmeyen tek şey, yine AKP'cilik, yine cumhuriyet karşıtlığı, yine Atatürk, Kemalizm vb. düşmanlığı...Sorduğu sorunun yanıtını bekliyordu. Yüzüne baktım ve   ''Yanlış anlama ama trol olduğunu düşünüyorum; içimde böyle bir kuşku var. Hiç samimi gelmiyorsun bana'' deyiverdim. Hiç tınmadı. Şaşkınlık bile göstermedi.   ''Biliyorum, öyle düşündüğünü, uzun zamandır beni kast ederek trollük diye bir şey tutturdun'' diye yanıt verdi. ''Eskiden öyle düşünüyordum, İnsan değişemez mi?''

''Özeleştiri verdin mi? Seni önceleri hasbelkader okuyanlara eski yazdıklarının yanlış olduğunu, zırvalık olduğunu, artık değiştiğini, enternasyonal komünist olmadığını, şimdi komünist sol falan olduğunu nedenleri ve niçinleriyle yazdın mı? Kolay mı, insanın geçmişinden bu kadar kolay   sıyrılması?''

Buz gibi bir hava esmişti sanki. Hiç konuşmadan çaylarımızı yudumladık. Rahatsız da olmuyordu. Garip bir durum, gerçekten garip bir durum vardı.Konuşmuyordu, konuşmuyorduk, önüne bakıyordu. Trol davranışı böyle mi olurdu, kestiremiyordum. Ama sanki önceleri de ve hatta şimdi de, şu karşımda oturan ve sadece önüne bakan bu arkadaş sanki siyaset konuşurken konuştuğu siyasetle ilgili değildi. Başka bir şey vardı, daha başka bir şey...

Siyaset sanki hayatla kurduğu bir ilişki biçimiydi. Evet konuşmaya çalıştığı siyaset gerçekte siyaset değildi, kişisel hayatına kattığı bir anlam ve bir şekilde tatmin olma aracıydı. Yazarak, o yazdıklarına birilerinin ilgisini görerek mutlu olmaya çalışıyordu. Hayattan umudunu kesmişti sanırım. Umutsuzluğunu, ve belki yalnızlığını önü arkası pek de düşünülmemiş bir sözde   siyasi tavır üzerinden gidermeye çalışıyordu.  

''Kalkalım mı'' dedim, ''biraz yürüyelim istersen''.
Hiç yanıt vermedi.
Yürüdük.
Boğa heykelinin oraya geldiğimizde durdu. Benim rıhtıma yöneleceğimi biliyordu, tam tersi bir istikameti gösterdi, ''ben buradan gideceğim.''
Ayrıldık.

Arkasından bakıyordum, kalabalıklara karıştı; kalabalıkla birlikte kalabalıktan biri oldu.