Bugün 1 Mayıs. İşçi sınıının birlik, mücadele ve dayanışma günü. Öncelikle kutlu olsun.


Katıldığım ilk 1 Mayıs faşizmin kana buladığı 77 1 Mayıs'ıydı Lisedeydim ve bir grup arkadaşla Beşiktaş yokuşunda Dev Lis kortejndeydik. Saat 10'da yürüyüşün başlayacağı ve yüz binlerin Taksim'e akacağı söyleniyordu. Ama saatler geçiyor,, kalabalık artıyor, kortej bir türlü yürüyüşe başlamıyordu. Gençtik, heyecanlıydık, sabırsızdık, bir an önce meydana gitmek istiyorduk. Saat kaçtı, hatırlamıyorum. Kortejden çıkıp arka taraflardan bir yerden alana girmeye karar verdik. Gittik de. Taksim parkının oralarda ve kürsünün de hemen arkalarında bir yerlerdeydik. Her taraf hıncahınç insan seliyd. İstanbul 1 Mayıs olmuştu sanki. İstanbul 1 Mayıs olup Taksim'e akmış, Taksim'e sığmaz olmuştu. Alana giremiyorduk, giremediğimiz gibi, yürüyüş kollarının alana girmesini de göremiyorduk. Epey de geç olmuştu. Yürüyüş kolundan çıkmakla hata yaptığımızı anlamıştık. Gezi Parkının oralarda, yine kalabalıklar içindeydik ama alana yansıyan coşkunun dışında kalmış, o havayı yaşayamaz olmuştuk. Fatih'te oturuyorduk. Daha fazla kalamadık, döndük. Çok da geçmedi,; o zamanlar İstanbul Tekel Fabrikası işçilerinden arkadaşlarımız, Taşkızak tersanesinde çalışan abilerimiz gelmişti, ''olay çıktı'' demişlerdi, bir tanesi ''gözlerimizin önünde bir işçiye ateş edildi'' demişti. Sonradan öğrendik, faşizm Taksim 1 Mayıs alanını kana bulamıştı...

Anlatılamaz günler yaşandı. Umudu bol, geleceğin çok daha güzel olacağına ilişkin hayallerimizin olduğu günlerdi. Hayallerimizi çaldılar, umutlarımızı kırdılar, sonrasında önce 12 Eylül faşizmiyle birlikte ülkeyi açık bir cezaevine dönüştürdüler. 77'de başladıkları işi bitirmeye kararlıydılar. Öyle de yaptılar. İdamlar, işkenceler, sürgünler...Hepsi yaşandı bu ülkede. Sonrası...

Sonrası daha da bin beter.
Reel sosyalizm çözüldü.

Tarihin akışı değişti sanki. Fukuyama ''tarihin sonu'' dedi. Umutlar kırıldı. Ölmüştük, işkencelerden geçmştik,   sürgünlere gitmiştik,   evet, umutlar kırıldı. Faşizme yenilişimizin ardından bir de bu...Kimimiz küstü, vazgeçti, kimimiz döndü, karşı saflara geçti. Ve Türkiye'de sosyalizm bir türlü toparlanamadı. Dünya da yaşadı bu süreci ama onlar belli bir zaman içnde toparlandılar. Bizde ise olmadı, yaşanmadı. Sosyalistler bir türlü ve yeniden, sınıfla, emekçi halkla buluşamadı. Yine her yıl 1 Mayıslarda bir araya gelebiliyoruz ama, bir türlü gerçek umudu yeşertemiyor, bu ülkeye, bu halka daha güzel bir dünyanın herşeye rağmen kurulabilir olduğu umudunu veremiyorduk.

Bu yıl bir şeyler değişti sanki. TİP'in kurulmasıyla birlikte toplumda yine bir kıpırtı başladı. Metin Çuhaoğlu ustamızın önderliğinde Erkan Baş ve arkadaşlarının çabalarıyla bir umudun yeşermesine tanık oluyoruz. Tarihsel TİP'in girdiği ilk seçimden bu yana ilk kez bir sosyalist parti kendi çabalarıyla, kendi oylarıyla meclise girebilecek. İlk kez sosyalizme eşik atlatılabilecek. İlk kez evet ilk kez yeniden umudu yeşertebilecek...

Umut yeşeriyor.
Farkında olmayanları boş verin.
Ayak direyenleri de...
14 Mayıs'ta, örgütlü kötülüğü iktidardan indirip, bir sosyalist partiyi büyütecek ve meclise göndereceğiz.Az şey değil bunlar. İnanın değil. Bu ülkenin ve bu ülke emekçilerinin sosyalizm ile buluşmasını sağlamak az şey olabilir mi? Bu yüzden ''haydi 1 Mayıs'a'' diyoruz. Bu yüzden insanlarımızı bu coşkuya katılmaya ve bu coşkuyu Türkiye İşçi Partisi saflarında çoğaltmaya çağırıyorız. Hem sonra bu 1 Mayıs, Taksim 1 Mayıs alanından uzakta kutlayacağımız son 1 Mayıs olacak. Yani bir bakıma, Maltepe Miting alanında tarihe de tanıklık etmiş olacağız.

Coşkuyu büyütelim.
Sosyalizm bayrağını yükseltelim.
TİP kortejinde buluşalım.

1 Mayıs işçi sınıfının birlik mücadele ve dayanşma günü kutlu olsun.

Dün yine tarihi bir gün yaşandı. Onbinler sokaklara, caddelere taştı. Halaylar, şarkılar, türküler...-bir 1 Mayıs da heyecanıyla, coşkusyla geldi geçti. İlk göze çarpan özellik Maltepe miting alanının 1 Mayıs törenleri için uygun bir alan olmadığı yönünde. Taksim 1 Mayıs alanına dört beş koldan girilebiliyor ve alanın çok daha hızlı dolması mümkün olabiliyorken, Maltepe'de böyle bir özellik yok. Sahil yolunun Kartal yönü ile İdealtepe yönü iki ayrı yürüyüş kolu olarak düzenlenmiş ve bu iki ayrı yürüyüş kolu sadece iki kapıdan alana giriş yaptığı ve girişte de kadınların ve erkeklerin ayrı ayrı yerlerden üst araması yapılması alana girişlerin zaman almasına ve hem de alana toplu olarak giriş yapılamamasına yol açıyor.

Miting beklendiği gibi çok kalabalıktı. Katılan örgütleri, partileri Taksim 1 Mayıs alanında olduğu gibi bir şekilde görebilmek pek mümkün değildi. TİP ( bence) duyurusunu pek iyi yapamamış ve İLERİportal'ı buna yönelik olarak kullanamamıştı. Pekçok katılımcı, ben dahil TİP'in hamgi koldan yürüyeceğini ve toplanma alanının neresi olacağını bilemiyordu. Marmaray'dan Maltepe stasyonunda indim, ve saat 12 civarı daha çok Sosyalist Güç birliği bileşenleri ve Emek örgütlerinin olduğu yürüyüş kolunu görebildim. TİP idealtepeden gelen kolda yer almış, diğer Emek ve Özgürlük İttifakı bileşenleriyle birlikte, onları da alana giriş yapılan bölgede görebilirim diye düşünmüştüm.

Tekrar vurgulanacaksa hem çok kalabalık ve hem de heyecanı ve coşkusu çok yüksek bir 1 Mayıs günüydü. YSP-HDP oldukça kalabalıktı. TİP'in yürüyüş kolunu göremedim. (Bir ara alana giriş bölgesinde bir arbede yaşandı. Söylendiğine göre polis İbrahim Kaypakkaya posterlerini alana sokmak istememiş. Halkevlerinin flamalarını taşıyan grupla polis arasındaki sürtüşme çok da uzun sürmedi. O ara girişler kapatıldı.) Alana girişler de aksadı İdealtepe'den gelen yürüyüş kolunun alana gireceği kapıdan değil de (sanırım) diğer kapıdan ve alana çok geç girebildi. Öyle planlandığını sanmıyorum. Toplanma alanında beklemekten sıkılanlardı sanırım birkaç grup TİP'li ellerinde flamalarla korteji beklemeden alana giriş yapmıştı, Onlarla görüştüğümde TİP'in yürüyüş kolunun çok kalabalık olduğunu, İdealtepe kolunun en arkasında olduğunu söylemişlerdi. YSP'nin kitlesinin kalabalık bulduğumu söyleyince ''onlardan da kalabalıklar'' diye eklemişti. Birkaç TİP'li arkadaşın gözlemi...

1 Mayıs kutlamalarının bir sorunu var bana göre. Taksim 1 Mayıs törenlerinde de yaşanıyordu. Partiler, örgütler, gruplar kendilerine ayrılan bölgede bir şekilde buluşuyorlar, saatlerce bekliyorlar ve sonra sıra kendilerine geldiklerinde alana doğru yürüyüşe geçiyorlar. Güneşin altında saatlerce sürüyor. Alana girildiğinde ise düzenleme komitesinin konuşmalarıyla miting sona eriyor. Format bu. Taksim'de de böyleydi, hep böyleydi. Böyle mi olmalı, böyle mi sürmeli, 1 Mayıs çok daha çarpıcı ve günün anlamına uygun bir bütünlüğe sahip olamaz mı, diye içimden geçirmiştim.

İlk konuşma DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu tarafıdan yapıldı. Saat 15'ti ve 10 dakika sürdü. Konuşmaya başladığında miting alanından ayrılışlar başlamıştı. İdealtepe girişinin oradaydım ve yığınsal olarak alandan çıkış yapılıyordu. Saat 10'da belki çok daha erken, yürüyüş bölgelerinde çalışmalar yapılıyor, toplanlıyor, buluşuluyor ve saatler sonra yürüyüşe geçiliyor, özellikle yürüyüş kolunun arkalarında bulunanlar alana girdiklerinde alanın heyecanı bir şekilde sönümleniyor ve miting dağılma noktasına gelebiliyor.

1 Mayıs törenleri çok daha ilgi çekici bir hale gelebilmeli. Özelikle kitlede belli bir ağırlığı olan partiler de kürsü kurabilmeliler. Kendi toplanma bölgesinde mi olur, yoksa düzenleme komitesinde mi yer alarak yaparlar, ama eski biçim kitlenin heyecan ve coşkusunu sönümlemekten başka bir işe yaramıyor. 1 Mayıs kitleye, katılımcılara bir yıl boyunca neler yapılması gerektiğini söyleyebilmeli ve belki orada ortak bir metin okunabilmeli. Bilmiyorum. Üzerinde düşünmek gerek.

Bir 1 Mayıs günü benim açımdan böyleydi. Maltepe'nin bir anlamı da bir son olması. Öyle umud ediyoruz. 14 Mayıs'ta bu tek adam diktatörlüğüne son verilecek ve Taksim 1 Mayıs alanı işçi sınıfna, emekçilere, sosyalist parti ve örgütlerine açılacak diye düşnüyorum. Böyle br beklenti de var. Gerçekten de 1 Mayıs 1 Mayıs alanına çok yakışıyor. Anılarımız var orada, bir yığın yaşanmışlıklar var. Yine oralarda olacağız. 2024 1 Mayıs'ını orada kutlayacağız. İki haftadan az bir zaman kaldı, seçimlere. Başımıza çöreklenmiş ve kendi saltanatını kurmuş bu örgütlü kötülüğü mutlaka göndereceğiz. Umarım her şey beklendiği gibi olur ve 15 mayıs yeni bir başlangıcın ilk sayfaları haline gelir.

Enseyi karatmayalım, her şey çok güzel olacak.
Eninde sonunda...






,