Biraz büyük düşünsek?/Metin Çulhaoğlu
Büyük düşünmek denince yanlış anlamayın. Kastedilen, şu andaki küçük şirketimizi zamanla büyütüp onu uluslararası bir tröst haline getirmenin yolları değildir.
Türkiyenin bölgesel, giderek küresel bir güç konumuna gelmesi için nelerin gerektiğini anlatma niyetimiz yok.
Nihayet, komünizmin ikinci evresinde nasıl bir Türkiye göreceğimizi betimleyecek de değiliz.
Aslında mesele çok daha basittir: Türkiyede solun önünün açılması için biraz büyük düşünmek gerekmektedir.
O zaman daha yakından bakalım.
* * *
Bugün Türkiyede iktidarı alın, kendinden söz ettiren, kimilerince ele gelir durumda olan muhalefetteki öbekleri alın. Aslında bunların her biri pratikte kendi özel sürdürülemezliğini yaşamaktadır. AKP, CHP, MHP, HDP diye gidersek, her birinin kendine göre açmazları, sorunları ve tıkanmaları vardır. Ne var ki, bu ülkede siyaset dendiğinde akla ilk bunlar gelmektedir.
Nasıl olabiliyor?
Nasıl olup da Türkiyede siyaset her biri özel sürdürülemezlik sorunu yaşayan bu öbeklerden soruluyor?
Bir tek açıklaması vardır: Türkiyede siyaset, tikel sürdürülemezlikleri örten, gizleyen bir ortam sürekliliğinde yürümektedir. Ortam sürekliliği (continuum) aslında birbirinden farklı olması gereken ya da gerçekten öyle olan özneleri belirli bir zeminde bitiştirmekte, onları çeşitli gündemler etrafında toplamakta ve meşgul etmektedir. Bu meşguliyet, öznelerden her birinin kendi özel sürdürülemezlik durumunu örtmekte ya da bir anlamda yatıştırmaktadır.
En son türban meselesinde böyle olmadı mı?
Bir süredir her alanda sıkışan AKP bu meseleyle bir çıkış denemiş oldu. CHP arada Sarıgülle uğraşırken aynı meselede tarih yazdı. MHP tamam dedi. HDP de meclise türbanlı vekil girmesinde kadın özgürlüğü buldu. Yarın başka meseleler çıkacaktır. Atışmalar, çekişmeler ve karşıtlıklar olacaktır elbette; ama sonuçta özneler bu yeni meseleleri gündeme getiren ortam sürekliliğinde bitişik duracaklar, kendi sürdürülebilirliklerinin yolunu bunda bulacaklardır.
* * *
Şimdi, sol adına, sosyalizm adına konuşuyorsak, bu oyunun, yani ortam sürekliliğinin bozulması o kadar da zor bir iş olmasa gerek.
Gelgelelim, ortada Cruyffün futbol konusunda söylediğine benzer bir durum vardır: Oyunu bozmak kolay bir iştir; ama bu kolay işin düşünülmesi zordur!
Basit bir iş için büyük düşünmek gerektiğinden
Büyük düşünmek, bunları inkâr etmeden, küçümsemeden, kalkıp tarihin çöplüğüne atmaya kalkmadan, kendimizi tarihin ve literatürün kimi pratiklerinden, deneyimlerinden ve kavramlarından özgürleştirmek demektir.
Bugün Türkiyede sol adına yapılması gereken, sözünü ettiğimiz ortam sürekliliğini bozup dağıtacak hamlelere girişmek, böylece kerli ferli özneleri özdeki sürdürülemezlikleriyle baş başa bırakmaktır.
Tarihte örneği var mı?
Literatür böyle konularda ne diyor?
Bu tür konularda partinin, kitle örgütlerinin, ittifakların, cephelerin vb rol ve görevleri nasıl tanımlanmış?
Eğer bunlara fazla dalarsak, büyük düşündüğümüzü sanıp aslında tefekküre kapılmış oluruz.
Daha önce de yazılmıştı: Rumination sözcüğü tefekkür anlamına geldiği gibi aynı zamanda geviş getirmek demektir.
http://haber.sol.org.tr/yazarlar/metin-culhaoglu/biraz-buyuk-dusunsek-82184