Biz şimdi, buruğuz biraz. Göz göze geliyoruz, hafifçe kıvrılıyor dudaklarımız, gülümsüyoruz, dalıyoruz. Biz şimdi, çok az konuşup, derin nefes alıyoruz. Üzgün müyüz? Yoo, buruğuz biraz. Yeni Sahrada güneş soluklaşıyor çünkü, akşam oluyor, gazetenin baskıya gitme zamanının geldiğini anlıyoruz. Her zaman cıvıldardı ortalık, telaşlı koşuşturmalar olurdu bu saatlerde, bu binada. Şimdi durgunuz, buruğuz ya biraz... Bu son çünkü. Bugün de bitti, yarın yine, diyemiyoruz ki.
Derken, yine mahallenin veletleriyle, kızlı erkekli top çeviriyoruz kapı önünde. Bir köpek kapıyor topu, karabaş. Gülüyoruz, kedilerimiz, özellikle Kutu sırt kabartıyor, gülüyoruz. Kedilerden İnti, adı intifadadan geliyor, gelip yine kapıya dayansa, yere tırnağını geçirip, küfür ede söylene çıkmamaya dirense mutfaktan, razıyız. O da yok ortada... Anımsıyoruz, gülüyoruz. Sonra siliniyor, gülümseme kalıyor, sonra dudak kıvrılıyor, acı siniyor tebessüme, sonra dalıyoruz, bakıyoruz.
Hafize yine ortada sıçan. Öğrenemedi bir türlü topa düzgün vurmayı.
Hafize, hani bizim sorumlu yazıişleri müdürü, hani teknik sekreter, hani her tür hammaliyenin gönüllüsü, hani iki karış boylu kara kız. Bakmayın şimdi yaa deyip deyip topu kaptırdığına hayıflanmasına, ellerini birbirine vurmasına. Bu gecekondulu sokağın yarım yarım konuşan kız çocuklarının ne dediğini sadece onun anlamasına.
Sabah mahkemedeydi Hafize. Hani biz şimdi buruğuz ya, hani son bir gazete çıkıyor ya, işte o gazete 20 aydır çıkarken, yazdığımız her satırın sorumluluğunu sırtlanmıştı o minnacık şey.
Halkı isyana teşvikle yargılanıyordu, gazetemiz adına. Kalktı, baktı yargıcının yüzüne, dedi ki, biz, halka yalan söylemek suçtur diyerek çıkan bir gazeteyiz. Dedi ki, AKP iktidarı, dedi ki Haziran Direnişi, ölen gençler dedi, yaralılar dedi, hapisler, şiddet dedi. Halka savaş açtı bu iktidar dedi. Biz de ona açtık!
Hafize yahu, bizim kız, çatır çatır meydan okudu, korkmayız dedi, dedi ki susturamazsınız...
Biz şimdi biraz buruğuz. Üzgün müyüz? Yoo, susmayız ki. Hafize aldı sorumluluğunu, yıktı bizim sırtımıza. Hadi sus bakalım şimdi!
Hafizenin yüzünü yere eğmeyiz. Halkın safında dövüşmekten geri durmayız. Gerçekleri anlatmaktan alıkonulamayız.
Biz bir gazete değiliz! Bunu açık açık söyleriz, gururla. Biz bir mücadelenin, basılı aracıyız, o kadar. Bizi parasızlık mı esir alacak? Yok artık!
Biz biraz buruğuz şimdi. Ama buradayız. Hatta, işte buradayız ulan diyesimiz var. Biz bir kavganın, sosyalizm mücadelesinin insanlarıyız, gazetecilik mesleği icra edenlerden ibaret mi sandınız?
Ara verilen, soLun basılı günlük gazete olarak yayınıdır. Mücadelenin bu alanında, binbir araç yaratırız, portalımızla, dergimizle, bir gün yine gazetemizle, duvarlarda, karatahtalarda devam ederiz, bir dakika bile ara vermeden.
Suya yazmıyoruz ki! Sudan yazmıyoruz ki! Sosyalizm var, hurufat var, Hafize var. Hiçbir eksiğimiz, hiçbir bahanemiz yok susmak için. En küçük bir niyetimiz de.
Biz biraz buruğuz sadece. İnti ortalarda yok, Kutunun maması ne olacak, bu veletleri, bu sokağı özleyeceğiz. Hepsi bu.
Başka bir şey yok değişen, buradayız, hep birlikte, başka araçlarla devam ediyoruz yola. Hafize? Biz nereye, o oraya. Ya da tersi...
Bakmayın, gün batarken, matbaa saati gelirken, burulduk biraz. Gözlerimiz daldı. O kadar...
sol kapandı, içimizi bir hüzün kapladı. Gazete almak içimden gelmiyor, ben de almıyorum. Ne kadar sürer, onu da bilmiyorum.
Ben de henüz onun yerine bir gazete koymuş değilim. Her gün onun masamın üzerinde duruşuna öyle bir alışmıştım ki... Yerinin doldurulacağına da pek inanmıyorum. Alışacağız elbet. Çaresi yok, devran dönecek. Yakında haftalık bir SOL çıkar, onu alırız, koşullar değişir, haftalık sol, günlük gazete haline gelir ve onunla birlikteliğimiz yeniden başlar.
Günlük bir gazeteyi finanse etmek çok zordur. Bırakın sosyalist günlük bir gazeteyi, magazin haberleriyle yüksek tiraja ulaşan boyalı basın bile pes etti. Havuz medyasının oluşmasında İslamofaşitlerin devlet olanaklarını kullanmasının yanısıra, bunun da rolü var. Yüksek tirajlara, alınan reklamlara karşın günlük gazeteyi finanse edemiyorlar.
Ancak umutsuzluğa gerek yok. Medya günümüzde internet üzerinden yürüyor. Bunun maliyeti daha düşük tabii ki. Ayrıca gazete pekala haftalık da çıkabilir. Daha geniş kitleye ulaşmak bakımından esas önemli olan zaten TV'ler. Yazık ki sosyalist sol için TV kanalı kurmak şimdilik olanaksız. Bilmiyorum yurt dışındaki Türkiyeli emeklçilerin desteği ile bu olanak zorlanabilir mi? Zamanında sosyalist ülkelerden yayın yapan TKP'nin Sesi ve Bizim Radyo'nun büyük etkinliği vardı.
Bu ileti en son yorum2006
tarafından 12.06.2014- 04:07 tarihinde, toplamda 2 kez değiştirilmiştir.
Haftalık sol dergisi yakında çıkıyor. Partili arkadaşlar derginin hazırlığının yapıldığını 15 gün içinde piyasaya çıkacağını söylüyorlar.
o kadar sürmedi, haftalık sol bugün çıktı
Ellerini çok çabuk tutmuşlar. Sol gazetesi en son ayın dördünde çıkmıştı, kapandı, haftalık Sol bugün okuruyla buluştu. 10 15 gün içinde çıkacağını söylemişlerdi, 10 gün içinde çıktı.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
