Türkiye yeniden bir seçim dönemine giriyor. Yerel seçimler, idari değerinin çok ötesinde siyasal bir anlam kazanıyor. Şimdi, olan bitene itirazı olan insanların aklındaki soru şudur; bu seçimler, yerel de olsa, ülkenin bir felakete doğru sürüklenişini durduracak bir nitelik kazanabilir mi? Türkiye’ye el koyarak, adeta toplumun boğazını sıkan İslamcı hareket yenilgiye uğratılabilir mi? Okuduğunuz yazıda bu soruların yanıtını vermeye çalışacağım.
Önce bazı saptamalarla başlayalım... Ülke, bilgisiz, görgüsüz, birikimsiz bir siyasal kadronun, dahası Cumhuriyet Türkiye’sini “diyar-ı küffar” olarak gören kasaba yobazlığının tacizi altında bunalıyor. Toplum, AKP iktidarı tarafından bütün tarihsel kazanımlarını, modernite ve aydınlanma birikimini terk etmeye zorlanıyor.

Cumhuriyet Türkiye’sini “ganimet” sayan bu kadro, örneği görülmemiş bir yağma yoluyla sermaye biriktirerek, kurmayı hedefledikleri yeni rejimin sosyal temelini oluşturmaya çalışıyor. Yolsuzluk yapmak, iltimas, kamu mallarını ve ulusal birikimi yağmalamak bir sermaye birikim modeli haline geliyor.

Fethullahçı Çete’nin 15 Temmuz 2016 darbe girişiminin yarattığı krizi, Cumhuriyeti bütünüyle tasfiye etmek için fırsata çeviren Erdoğan-AKP iktidarı, İslamcı hareketin bütün fantastik tezlerini yaşama geçirmeye çalışıyor.

Halkın iradesini hile ve sandık oyunlarıyla gasp eden bu kadro, iktidarı kolay kolay terk etmeyeceğini ortaya koyuyor. Çünkü, karşımızda her hangi bir parti değil, yeni rejim kurmaya çalışan bir siyasal kadro, karşı devrimci bir hareket bulunuyor.

Merdan Yanardağ bunları söylüyor; AKP ve Erdoğan çözümlemesi bu. Aynen katılıyorum; eksiği var, fazlası yok. Şimdi, içinde bulunduğumuz gerçeklik böyleyken sıradan bir sağcı siyaseti veya sosyal demokrat bir siyaseti bile beceremeyen bir muhalefeti böyle bir anlayışla bir tutabilmek mümkün mü? Ya da, böyle bir siyasi değerlendirmeyi ''normal'' karşılayabilmek anlamlı mı? Bazen, ''acaba böyle bir gerici anlayışın iktidarda olmasını ülke ve kendi siyasetleri için yararlı mı görüyorlar?'' şeklinde saçma sapan bir düşünce de zihnimden geçmiyor değil. Belki böyle bir merkezi veya yerel iktidarı sıradan bir sağ iktidara tercih ediyorlardır!

Olabilir mi?

Değilse, o zaman ne?